Bir kömür madeni gibi siyahtı her yer... Dudakları günlerce susuz kalmışta çatlamış gibi acıyordu. Kasıklarında daha önce hiç hissetmediği bir acı vardı. Sanki maket bıçağıyla kesilmiş gibi yanıyordu canı. Elini gayri ihtiyari acıyan yerine, vajinasına götürmek istedi. Yapamadı... Soğuk demir parçası bileklerinin acımasına sebep oldu. O an fark etti kollarından bir çarmıha gerilmiş olduğunu. Bacaklarını oynatmayı denedi, oynatabiliyordu. "Kimse yok mu? Yardım edin!" diye bağırdı ama nafile. Kimseden bir ses gelmiyordu. Dudaklarını ıslatmak istercesine dilini dudaklarında gezdirdiğinde ağzına dolan kan tadıyla midesi bulandı. Neler oluyordu? Neden bağlıydı? Neden hiçbir şey göremiyordu. Sonra bir kapının açıldığını duydu. Sesini çıkarmadan konuşmalara kulak kabarttığında tüm dünyası başına yıkıldı. Adı doğuştan dili sonradan"LAL" Bir kadın hikayesi...