TruyenHHH.com

Suskun


kamp alanına vardık otobüsten iniyordum ki ayağım takıldı dengemi saglamak için gökhana tutundum oda bana saf saf baktı sobra dogruldum.bana öyle bakmasından dolayı biraz utandım neyse çadırları kurduk ama bir çadır eksik çıktı bilin kimin evet gökhanın uff benim çadırımda kalmak zorunda hoca konuşmasını bitirince ben ormanda yürüyüşe çıktım gökhanda beni takip ediyormuş kamp alanından uzaklaştım arkadan biri bagırdı

''Ela! nereye gidiyorsun ''

''gezicem sadece gökhan beni rahat bırak''

''bende geliyim kaybolursun''

''başımın çaresine bakarım ''

ben gidiyordum gökhanda beni takip ediyordu çok sinirimi bozmaya başladı hoşlanıyormuydu benden hemen bu düşünceyi sildim aklımdan biraz daha ilerledim düşüncelerimle boguşuyordum ki durdum  kaybolmuştum etrafıma bakındım gökhan gitmemişti beni takip etmişti. alaycı bir ses tonuyla 

''noldu yolunumu kaybettin''

ona öfkeli gözlerle bakınca alaycı yüzü düştü cevap vermedim 

'' ela beni takip et kampa geri dönelim''

ben onu araya mesafe koyarak takip ettim baya bi yürüdük sonra durdu anlaşılmıştı oda yolu bilmiyordu 

''ukala'' diye mırıldandım arada mesafe olmasına ragmen beni duymuştu 

'' önce sen kayboldun şimdide bana ukalamı diyorsun''

''pardonda madem yolu bilmiyordun niye beni takip et dedin hatalı olan sensin''

dedim ve sustum çok gıcıktı bizim yoklugumuzu fark etmişler ve bizi aramaya çıkmışlar neyseki buldular kamp alanına geri döndük ateşin etrafında toplandık hava kararmıştı şarkı söylemeye başladılar o sırada gözüm gökhana kaydı bana bakıyordu bana baktıgını görünce başka yöne bakmaya başladım uzun bir süre baktı bana gözlerini hissedebiliyordum çok tuhaf hissettim ben çadıra çekildim yarım saat sonrada digerleri çadıra çekilmişti gökhan çadıra girdi öfkeyle ona bakıyordum . geldi yan tarafa yattı çadır küçüktü biraz döndü durdu ben oflayınca kesti dönmeyi uyuduk sabah uyandıgımda bana sarılıyordu gözlerim pörtledi kolunu üstümden çektim hemen o sıra oda uyandı 

'' fırsatçı '' diye öfkeyle bağırdım 

'' of ela gece uyurken kolum kaymış abartma''

"Gıcık"

öfkeyle çadırdan çıktım hemen çok gıcık biriydi gökhan 

aradan zaman geçti sakinleştim biraz kahvaltımzıı ettik ve ormanda yürüyüşe çıktık ben düşünüyordum hocanın dediklerini duymuyordum yürürken dalmışım taşı görmedim ve ayagım taşa takıldı yere düştüm ayağım çok sızlıyordu ayagım burkulmuştu

''Ela noldu iyimisin''

''ayağa kalkamıyorum çok ağrıyor''

gökhan beni kucağına aldı 

'' indir kendim yürürüm''

"Ela inat yapma ayağını burkmuşsun nasıl yüriceksin''

''gıcık''

''gıcık olabilirim ama tatlıyım ''

''ayy kendini beğenmiş ''

yani erkekler kendilerini begenmilik yapmasalar olmazmı gökhan sustu cevap vermedi beni kamp alanına taşıdı ayağıma buz koydum ayağımı burktugum için bn kampda 1 gün kaldım eve gönderdiler beni . 

eve geldim babam hemen yanıma geldi

''Ela kamptaydın hani ne oldu ? ayağına noldu ?''

''önemli birşey degil baba ben odamdayım ''

odama çıktım telefonum çalmaya başladı bilmedigim bi numara açtım telefonu

''alo''

''alo ela ben gökhan nasılsın ? biraz daha iyimisin ''

''gökhan ! numaramı nerden aldın ?''

'' valla zor oldu kızım hiç kimsede numaran yok hocadan zorla aldım valla ''

''iyiyim ben arama beni görüşürüz''

''El....''

gökhan sözünü tamamlamadan yüzüne kapattım ya neden beni düşünüyor ki hiç birşeyi değilim onun neymiş kimsede nuamaran yok ya onane hayatıma burnumu sokmasından nefret ediyorum ayağım çok sızladıgı için iç sesimle kavga edemicem en iyisi uyuyim ağrısını hissetmem en azından .

Bạn đang đọc truyện trên: TruyenHHH.com