My Little Puppy Zawgyi Unicode
#zawgyiကုတင္ႀကီး လႈပ္ေနေသာေၾကာင့္ ငလ်င္လႈပ္တာလားဆုိၿပီး Taeyeon လန္႔ၿပီး ႏုိးလာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ငလ်င္လႈပ္တာ မဟုတ္ဘဲ သူ႔ေဘးက ၀က္ေပါက္စေလး တစ္ကုိယ္လုံးက တုန္ေနတာကုိ ျမင္ေတာ့ "Fany ဘာျဖစ္တာလည္း ...."Fanyရဲ႕ နဖူးကုိ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ပူျခစ္ေနတာကုိ သိလုိက္ရသည္။"Fany မင္း ဖ်ားေနတာဘဲ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ပါအုံး.........."Fanyကို လႈပ္ႏႈိးေပမယ့္ Fany မ်က္လုံးဖြင့္မၾကည့္ႏိုင္...Taeyeon ထၿပီး မီးေတြဖြင့္လုိက္သည္။ "Fany မ်က္လုံးဖြင့္ပါအုံး ....yah ငါ့ကုိ စကားေျပာပါအုံး......""နာတယ္....."Fany တုိးတုိးေလး ေျပာလုိက္သည္။"ဘယ္မွာလည္း....ဘယ္ေနရာက နာတာလည္း....""ေခါင္းက နာတာ....ၿပီးေတာ့ ေအးတယ္...ခ်မ္းတယ္ ..."Taeyeon ေစာင္ေတြနဲ႔ သူ႔၀က္ေပါက္ေလးကုိ ပတ္ေပးလုိက္သည္။"ေအးေသးတယ္.....ခ်မ္းတယ္ဆုိ....""ခဏ...ခဏဘဲ ၿပီးရင္ မခ်မ္းေတာ့ဘူးေနာ္.....""Ahh! ေခါင္းကုိက္တယ္ ...."
Fany ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ငုိလုိက္သည္။ "Taeyeon...chaw ေခါင္းကုိက္တယ္""ငါသိပါတယ္....ခဏေန သက္သာသြားလိမ့္မယ္ေနာ္...."
Fanyရဲ႕ နဖူးကုိ Taeyeon နမ္းရင္း ေခ်ာ့လုိက္သည္။"အား......ေခါင္းကုိက္တယ္...."Taeyeon သူ႔ကေလးကုိ ဖက္ထားၿပီး
"စားခ်င္စိတ္႐ွိလား ကေလး....""ဟင့္အင္း ေခါင္းကုိက္တယ္.....""တစ္ခုခုစားၿပီး ေဆးေသာက္ရေအာင္ေနာ္ ...""ဟင့္အင္း မစားဘူးဆုိ...."Fanyရဲ႕ ေခါင္းကုိ Taeyeon ႏွိပ္ေပးၿပီး"မၾကာခင္ ေပ်ာက္သြားမွာပါ အဲ့တာေၾကာင့္ ေပါင္မုန္႔ျဖစ္ျဖစ္ စားလုိက္ေနာ္.....""အန္ခ်င္တယ္...."Fany ကုတင္ေပၚက လူးလဲထၿပီး အိမ္သာထဲ ေျပး၀င္သြားတယ္.....အိမ္သာထဲမွာ တေ၀ါ့ေ၀ါ့အန္ေနေတာ့ Taeyeon အေနာက္ကေန ႏွိပ္ေပးေန၏Fanyရဲ႕ ပါးစပ္ကုိ ေသခ်ာေဆးေပးၿပီး ေပြ႔ခ်ီကာ ကုတင္ေပၚ ျပန္တင္ေပးတယ္..."Tae....chaw ေခါင္းမူးလာျပန္ၿပီ....""ငါ ဘယ္လုိလုပ္ရမလည္း......မင္းကုိ ေဆး႐ုံေခၚသြားရင္....မင္းက puppyဆုိတာ သိၿပီး မင္းကုိ အႏၱရာယ္ေပးလိမ့္မယ္....ဒါမွမဟုတ္ ငါနဲ႔ ေ၀းရာကို ေခၚသြားလိမ့္မယ္.....အဲ့လုိမျဖစ္ေစခ်င္ဘူးဟာ....ဒါေပမယ့္ မင္း အခုလုိနာက်င္ေနတာလည္း မၾကည့္ရက္ဘူး.."Fanyကုိ ဖက္ထားရင္း ႏွလုံးခုန္ျမန္လာတာကုိ သတိထားမိသြားတယ္...."Fany...oh god....Fany...မ်က္လုံးဖြင့္ပါအုံး "Fany သတိေမ့သြားလုိ႔ Taeyeon အရမ္းစိုးရိမ္သြားၿပီး Fanyကုိ ေပြ႔ခ်ီကာ အခန္းထဲက ေျပးထြက္လာ၏"နာနီ .. နာနီ......"နာနီမွာ သူ႔နာမည္ေခၚသံေၾကာင့္ အိပ္ရာမွ ႏုိးလာၿပီး အခန္းထဲက ထလာကာ
"Oh Taeyeon ဘာျဖစ္လို႔လဲ.. ......""Fany....Fany ကုိ ကယ္ပါအုံး ...."
Taeyeon ငုိရင္း ေျပာလုိက္သည္။Taeyeon လက္ေမာင္းေပၚ သတိေမ့ေနတဲ့ Fanyကုိ ၾကည့္ၿပီး နာနီ စိုးရိမ္သြားတယ္....."Fany ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္း ....""သူ ဖ်ားေနတာ......အန္ၿပီး အခုလုိ သတိလစ္သြားတယ္.. ...နာနီ.....""သူ႔ကုိ ျမန္ျမန္ ေဆး႐ုံပုိ႔ရေအာင္.. ....""No.....ပုိ႔လုိ႔မရဘူး......""ဘာလုိ႔လည္း...."Fanyရဲ႕ နဖူးကုိ စမ္းၾကည့္ၿပီး နာနီေမးလုိက္သည္။"Oh....ပူျခစ္ေနတာဘဲ ေဆး႐ုံကုိ အျမန္ပုိ႔မွျဖစ္မယ္.....""ပုိ႔လို႔မရဘူးလုိ႔....အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ေျပာျပလုိ႔မျဖစ္လုိ႔ပါ......လုပ္ပါ ကူညီပါအုံး.. ..""Umm...ေကာင္းၿပီေလ....ငါ သိသေလာက္ ကူညီေပးပါမယ္....သူ႔ကုိ အခန္းထဲျပန္ေခၚသြားလုိက္...."Taeyeon ေခါင္းညိတ္ၿပီး သူ႔ကေလးကုိ အခန္းထဲျပန္ေခၚသြားတယ္....Fanyရဲ႕ လက္ကုိ ကိုင္ၿပီး ဘာမွမျဖစ္ဖုိ႔ ဆုေတာင္း ရင္း ငုိေန၏ခဏၾကာေတာ့ ဇလုံတစ္ခု တဘတ္တစ္ထည္နဲ႔ နာနီ အခန္းထဲကို ၀င္လာသည္။"Air con ပိတ္လုိက္ ....Taeyeon..."Taeyeonလည္း ရီမုနဲ႔ လွမ္းပိတ္လုိက္သည္။"သူ႔အ၀တ္အစားေတြ ခြၽတ္ၿပီး ေရပတ္တုိက္ေပးထား....ငါ သူစားဖုိ႔ သြားျပင္ဆင္လုိက္အုံးမယ္....""နာနီ...သူက သတိေမ့ေနတာေလ....""Ah...ကေလးလုိ ငုိမေနနဲ႔ သူက သတိေမ့တာ မဟုတ္ဘူး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ.....""အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ဟုတ္လား.. ....""အင္း ဟုတ္တယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ အ႐ူးလုိ ငုိမေနနဲ႔....ခဏေန ျပန္လာခဲ့မယ္ ဟုတ္ၿပီလား..."နာနီ ထြက္သြားေတာ့ Taeyeon မ်က္ရည္ေတြကုိ သုတ္လုိက္ၿပီး"မင္း အခုလုိျဖစ္ေနတာကုိ ငါမျမင္ခ်င္ဘူး....အျမန္ႏုိးလာပါေတာ႔ကြာ ငါအရမ္းေၾကာက္လုိ႔ပါ Fany yah..."Taeyeon ေရ၀တ္တုိက္ေပးရင္း တဖြဖြေျပာေန၏နာနီ ဆန္ျပဳတ္ယူလာေတာ့ Tae ယူၿပီး စားပြဲခံုေပၚတင္ကာ "Fany ....Fany ထပါအုံး....""Umm...""Fany ထ...ဆန္ျပဳတ္ ေသာက္ရေအာင္"Fanyကို ထခုိင္းၿပီး သူ႔ပခုံးေပၚ မွီအိပ္ခုိင္းသည္။"ဘယ္လုိေနေသးလည္း...ေခါင္းမူးေသးလား...."Fany ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး Taeyeon ပခုံးေပၚမွီလုိက္သည္။"အာ...ဆန္ျပဳတ္ေလး စားလုိက္အုံး......""ဟင့္အင္း မစားခ်င္ဘူး....""မစားခ်င္လုိ႔ မရဘူး. .စားၿပီးရင္ ေဆးေသာက္ရမယ္....""ဟင့္အင္း.. .မေသာက္ခ်င္ဘူး.. ..""Fany...plz...ငါးဇြန္းေလာက္ဘဲ စားပါေနာ္....အဲ့တာမွ မင္းသက္သာလာမွာ....""ငါးဇြန္းဘဲ စားမွာေနာ္...."ငါးဇြန္းစားၿပီးေနာက္ Fany လွဲအိပ္လုိက္သည္။Taeyeonလည္း သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေစာင္ျခံဳေပးကာ Fanyရဲ႕ နဖူးကုိ နမ္းလုိက္သည္။"Chaw ေဘးနားေနေပးပါ...."Taeyeon ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး သူ႔ကေလးေဘးနား ထုိင္လုိက္သည္Fanyကေတာ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္....Taeyeonမွာ သူ႔ကေလး သတိျပန္ရလာလုိ႔ စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္ #tbc#Unicodeကုတင်ကြီး လှုပ်နေသောကြောင့် ငလျင်လှုပ်တာလားဆိုပြီး Taeyeon လန့်ပြီး နိုးလာသည်။ သို့သော် ငလျင်လှုပ်တာ မဟုတ်ဘဲ သူ့ဘေးက ၀က်ပေါက်စလေး တစ်ကိုယ်လုံးက တုန်နေတာကို မြင်တော့ "Fany ဘာဖြစ်တာလည်း ...."Fanyရဲ့ နဖူးကို စမ်းကြည့်တော့ ပူခြစ်နေတာကို သိလိုက်ရသည်။"Fany မင်း ဖ်ားနေတာဘဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပါအုံး.........."Fanyကို လှုပ်နှိုးပေမယ့် Fany မျက်လုံးဖွင့်မကြည့်နိုင်...Taeyeon ထပြီး မီးတွေဖွင့်လိုက်သည်။ "Fany မျက်လုံးဖွင့်ပါအုံး ....yah ငါ့ကို စကားပြောပါအုံး......""နာတယ်....."Fany တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။"ဘယ်မှာလည်း....ဘယ်နေရာက နာတာလည်း....""ခေါင်းက နာတာ....ပြီးတော့ အေးတယ်...ချမ်းတယ် ..."Taeyeon စောင်တွေနဲ့ သူ့၀က်ပေါက်လေးကို ပတ်ပေးလိုက်သည်။"အေးသေးတယ်.....ချမ်းတယ်ဆို....""ခဏ...ခဏဘဲ ပြီးရင် မချမ်းတော့ဘူးနော်.....""Ahh! ခေါင်းကိုက်တယ် ...."
Fany ကလေးတစ်ယောက်လို ငိုလိုက်သည်။ "Taeyeon...chaw ခေါင်းကိုက်တယ်""ငါသိပါတယ်....ခဏနေ သက်သာသွားလိမ့်မယ်နော်...."
Fanyရဲ့ နဖူးကို Taeyeon နမ်းရင်း ချော့လိုက်သည်။"အား......ခေါင်းကိုက်တယ်...."Taeyeon သူ့ကလေးကို ဖက်ထားပြီး
"စားချင်စိတ်ရှိလား ကလေး....""ဟင့်အင်း ခေါင်းကိုက်တယ်.....""တစ်ခုခုစားပြီး ဆေးသောက်ရအောင်နော် ...""ဟင့်အင်း မစားဘူးဆို...."Fanyရဲ့ ခေါင်းကို Taeyeon နှိပ်ပေးပြီး"မကြာခင် ပျောက်သြားမွာပါ အဲ့တာကြောင့် ပေါင်မုန့်ဖြစ်ဖြစ် စားလိုက်နော်.....""အန်ချင်တယ်...."Fany ကုတင်ပေါ်က လူးလဲထပြီး အိမ်သာထဲ ပြေး၀င်သွားတယ်.....အိမ်သာထဲမွာ တေဝါ့ေဝါ့အန်နေတော့ Taeyeon အနောက်ကနေ နှိပ်ပေးနေ၏Fanyရဲ့ ပါးစပ်ကို သေချာဆေးပေးပြီး ပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ် ပြန်တင်ပေးတယ်..."Tae....chaw ခေါင်းမူးလာပြန်ပြီ....""ငါ ဘယ်လိုလုပ်ရမလည်း......မင်းကို ဆေးရုံခေါ်သွားရင်....မင်းက puppyဆိုတာ သိပြီး မင်းကို အန္တရာယ်ပေးလိမ့်မယ်....ဒါမှမဟုတ် ငါနဲ့ ေ၀းရာကို ခေါ်သွားလိမ့်မယ်.....အဲ့လိုမဖြစ်စေချင်ဘူးဟာ....ဒါပေမယ့် မင်း အခုလိုနာကျင်နေတာလည်း မကြည့်ရက်ဘူး.."Fanyကို ဖက်ထားရင်း နှလုံးခုန်မြန်လာတာကို သတိထားမိသွားတယ်...."Fany...oh god....Fany...မျက်လုံးဖွင့်ပါအုံး "Fany သတိမေ့သွားလို့ Taeyeon အရမ်းစိုးရိမ်သွားပြီး Fanyကို ပွေ့ချီကာ အခန်းထဲက ပြေးထွက်လာ၏"နာနီ .. နာနီ......"နာနီမွာ သူ့နာမည်ခေါ်သံကြောင့် အိပ်ရာမွ နိုးလာပြီး အခန်းထဲက ထလာကာ
"Oh Taeyeon ဘာဖြစ်လို့လဲ.. ......""Fany....Fany ကို ကယ်ပါအုံး ...."
Taeyeon ငိုရင်း ပြောလိုက်သည်။Taeyeon လက်မောင်းပေါ် သတိမေ့နေတဲ့ Fanyကို ကြည့်ပြီး နာနီ စိုးရိမ်သွားတယ်....."Fany ဘယ်လိုဖြစ်တာလည်း ....""သူ ဖ်ားနေတာ......အန်ပြီး အခုလို သတိလစ်သွားတယ်.. ...နာနီ.....""သူ့ကို မြန်မြန် ဆေးရုံပို့ရအောင်.. ....""No.....ပို့လို့မရဘူး......""ဘာလို့လည်း...."Fanyရဲ့ နဖူးကို စမ်းကြည့်ပြီး နာနီမေးလိုက်သည်။"Oh....ပူခြစ်နေတာဘဲ ဆေးရုံကို အမြန်ပို့မှဖြစ်မယ်.....""ပို့လို့မရဘူးလို့....အကြောင်းပြချက်ကို ပြောပြလို့မဖြစ်လို့ပါ......လုပ်ပါ ကူညီပါအုံး.. ..""Umm...ကောင်းပြီလေ....ငါ သိသလောက် ကူညီပေးပါမယ်....သူ့ကို အခန်းထဲပြန်ခေါ်သွားလိုက်...."Taeyeon ခေါင်းညိတ်ပြီး သူ့ကလေးကို အခန်းထဲပြန်ခေါ်သွားတယ်....Fanyရဲ့ လက်ကို ကိုင်ပြီး ဘာမှမဖြစ်ဖို့ ဆုတောင်း ရင်း ငိုနေ၏ခဏကြာတော့ ဇလုံတစ်ခု တဘတ်တစ်ထည်နဲ့ နာနီ အခန်းထဲကို ၀င်လာသည်။"Air con ပိတ်လိုက် ....Taeyeon..."Taeyeonလည်း ရီမုနဲ့ လှမ်းပိတ်လိုက်သည်။"သူ့အ၀တ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး ရေပတ်တိုက်ပေးထား....ငါ သူစားဖို့ သွားပြင်ဆင်လိုက်အုံးမယ်....""နာနီ...သူက သတိမေ့နေတာလေ....""Ah...ကလေးလို ငိုမနေနဲ့ သူက သတိမေ့တာ မဟုတ်ဘူး အိပ်ပေျာ်နေတာပါ.....""အိပ်ပျော်နေတာ ဟုတ်လား.. ....""အင်း ဟုတ်တယ် အဲ့တာကြောင့် အရူးလို ငိုမနေနဲ့....ခဏနေ ပြန်လာခဲ့မယ် ဟုတ်ပြီလား..."နာနီ ထွက်သြားတော့ Taeyeon မျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး"မင်း အခုလိုဖြစ်နေတာကို ငါမမြင်ချင်ဘူး....အမြန်နိုးလာပါတော့ကွာ ငါအရမ်းကြောက်လို့ပါ Fany yah..."Taeyeon ရေ၀တ်တိုက်ပေးရင်း တဖြဖြပြောနေ၏နာနီ ဆန်ပြုတ်ယူလာတော့ Tae ယူပြီး စားပွဲခုံပေါ်တင်ကာ "Fany ....Fany ထပါအုံး....""Umm...""Fany ထ...ဆန်ပြုတ် သောက်ရအောင်"Fanyကို ထခိုင်းပြီး သူ့ပခုံးပေါ် မှီအိပ်ခိုင်းသည်။"ဘယ်လိုနေသေးလည်း...ခေါင်းမူးသေးလား...."Fany ခေါင်းညိတ်ပြပြီး Taeyeon ပခုံးပေါ်မှီလိုက်သည်။"အာ...ဆန်ပြုတ်လေး စားလိုက်အုံး......""ဟင့်အင်း မစားချင်ဘူး....""မစားချင်လို့ မရဘူး. .စားပြီးရင် ဆေးသောက်ရမယ်....""ဟင့်အင်း.. .မသောက်ချင်ဘူး.. ..""Fany...plz...ငါးဇွန်းလောက်ဘဲ စားပါနော်....အဲ့တာမွ မင်းသက်သာလာမွာ....""ငါးဇွန်းဘဲ စားမွာနော်...."ငါးဇွန်းစားပြီးနောက် Fany လှဲအိပ်လိုက်သည်။Taeyeonလည်း သက်ပြင်းချပြီး စောင်ခြုံပေးကာ Fanyရဲ့ နဖူးကို နမ်းလိုက်သည်။"Chaw ဘေးနားနေပေးပါ...."Taeyeon ခေါင်းညိတ်ပြပြီး သူ့ကလေးဘေးနား ထိုင်လိုက်သည်Fanyကတော့ နောက်တစ်ခေါက်ပြန်အိပ်ပျော်သွားတယ်....Taeyeonမွာ သူ့ကလေး သတိပြန်ရလာလို့ စိတ်သက်သာရာရသွားတယ်
Bạn đang đọc truyện trên: TruyenHHH.com