Hunter S Temptation
Nakatingin lang sa kawalan si Zyline habang patuloy na inaalala ang ginawa ni Hunter kagabi maging ang sinabi nito. Halos hindi siya natulog pagdating sa condo niya dahil sa ginawa ng binata.
"Come on, Zyline. You know it's nothing!" Sermon niya sa sarili habang nakahiga sa kama. It's nothing because Hunter is a hunter. Babaero. Natural lang na gawin niya sa iyo 'yon.
"Pero dalawang beses na, eh!" She groaned. Pangalawang beses na siyang hinalikan nito at wala man lang siyang nagawa! Wala man lang naging pagtutol sa kanya. Hinayaan niya din itong halikan siya.
Mababaliw na nga ata siya.
Kapatid ni Thunder si Hunter, that alone should make her realize that kissing part is a mistake. Pero bakit kasi may nararamdaman siyang kakaiba para kay Hunter?
Naiinis siya kapag nandyan ang binata pero kung minsan nama'y hinahanap niya ito.
Nagka-crush siya kay Thunder noon, kaya nakipagbreak siya kay Cupid na ex niya. Now, everyone's happy already. Kasal na si Cupid kay Cristine at wala na siyang crush kay Thunder.
Bakit kailangan magkaganito naman siya?
Dumapa siya at ibinaon ang ulo sa unan. Halos alas-nuebe na at hindi pa siya natutulog. Mamaya'y magkikita ulit sila ni Bobbie para pag-usapan ang mga kailangan para sa condo ni Mika. She accepted the job because Mika's her friend. Hindi naman niya kasi akalain na makikialam ang kuya nito.
Ngayon, kailangan niyang makasama ng paulit-ulit si Hunter na sa pakiwari ng dalaga'y hindi magiging maganda para sakanya.
Nagring ang cellphone niyang nasa gilid ng kama niya. Nilingon niya ito. Nakita niya ang pangalan ni Leah. Hindi niya mapigilang napamura ng mahina.
Kinuha niya ang cellphone at sinagot. "Good morning," medyo pumiyok pa siya sa pagsagot kaya inulit pa niya ang pagbati.
"Zyline, I need to see you! Bakit ganoon? Akala ko ba okay na? Akala ko ba, maayos na ang plano natin, bakit ang pangit ng gawa mo?" Halos pasigaw ang pagsasalita ni Leah sakanya.
Ipinikit ng mariin ni Zyline ang mga mata. Kinakapatid ni Blue si Leah kaya naman alam niyang hindi niya dapat itong sungitan pero napupuno na siya sa kaartehan nito.
Noong una'y natitiis niya pa lahat ng pag-iinarte nito dahil nga bahay naman nito ang idedesign niya. Pero halos natuyuan na siya ng utak kakaisip para lang mapasaya ito, ni isang thank you, wala siyang natanggap. Napaka-demanding nito, na kung minsan, wala na sa lugar.
Katulad nalang ngayon. Napaka-insensitive niya na hindi niya alam kung nasasaktan na ba siya o hindi. Uso namang makaramdam, bakit ba hindi nito subukan? Baka sakaling matuwa siya dito.
"Leah, nagkasundo na tayo sa designs ko. You said yes, ngayon, may problema ka na naman?" Sadya bang papansin ka? Nais sana niyang idagdag pero nagpigil siya ng sarili.
She's a goddamn client!
Pero hindi naman kailangan ni Zyline ang pera nito kung tutuusin. Pumayag lang siya sa gusto nito dahil nga sa kapatid niya.
Parang kay Hunter at Mika. Pumayag lang siyang makialam si Hunter sa trabaho niya dahil kapatid ni Mika si Hunter.
"No! Ang pangit ng designs mo at--"
Hindi na napigilan ni Zyline ang sarili dahil sa sinabi nito. "Then maghanap ka ng magdedesign sa lecheng bahay mo! Bwisit." Binaba niya ang tawag at pinatay ang cellphone.
Bumangon nalang siya kahit wala pa siyang tulog at naligo. Kailangan niyang lumabas. Kailangan niya ng hangin!
Pagkatapos maligo'y inopen ulit ni Zyline ang cellphone para tawagan si Bobbie.
"Hello, Zy?" Sagot nito sa tawag niya. Hindi niya mapigilang mapangiti. Lalaking-lalaki ito kung magsalita, pero alam niyang may pusong babae ang kaibigan. Hindi lang maka-amin dahil sa tatay na general. Pero iyon ang ipinagtataka niya sa kaibigan, he's 26 already. Kung tutuusin, marami naman na ang kabilang sa 3rd sex, hindi na dapat ito nahihiya. Dapat ay marunong na itong manindigan.
"Let's meet. Kailangan ko ng kausap." Aniya sa kaibigan habang naglalagay ng lotion sa binti. Iniipit niya ang cellphone sa tenga at balikat habang may nakalagay pang towel sa buhok niya.
"Ang aga-aga pa. Mamaya na." Sagot nito sakanya. Kumunot ang noo niya. Ngayon lang siya nito tinanggihan!
"Hoy, Roberto Macapagal, tinatanggihan mo ba ako?" Tanong niya dito na may halong pang-aasar. Ayaw na ayaw kasi ng kaibigan niya ang tinatawag niya ito sa buong pangalan. Lalaking lalaki daw. Siya naman ay natutuwa. Yes, lalaking lalaki nga kasi. Parang 'yung kay Hunter.
Natigilan si Zyline nang marealize ang naiisip. Why on earth she's thinking about Hunter?
"May ka-meeting kasi ako ngayon." Sagot ni Bobnie sakanya. "At huwag mo nga akong tawaging Roberto. Nakakadiri kang babae ka."
Tawa naman ng tawa si Zyline. Tinanggal na niya ang suot na robe. Naka-underwear nalang siya bra habang naghahanap ng damit sa closet niya. "Sino ba ang ka-meeting mo at ayaw mong magkita tayo?" Tanong ni Zyline sa kaibigan.
"Hunter Dela Cruz."
Literal na natigilan si Zyline sa sinabi ng kaibigan.
"Hunter Dela Cruz?" Tama ba ang dinig niya? Si Hunter ang ka-meeting ng kaibigan niya?
"Oo nga. Loka, ang gwapo niya, ha? Nagscroll ako kanina sa google nang tungkol sakanya para sa meeting namin. I saw him and his brother, parehong gwapo." Ani Bobbie sakanya.
Bakit ba pakiramdam niya'y lumiliit ang mundo nila ni Hunter?
"I know. Thunder's my friend." Sagot niya sa kaibigan.
"What?! Bakit hindi mo sinasabi sa akin?!" Medyo eksaheradang tanong ni Bobbie. Sa mga ganitong pagkakataon lumalabas ang tunay na kulay ni Bobbie. Rainbow.
"Thunder is one of my brother's best friends." Sagot niya sa kaibigan. Naglakad siya papunta sa kama niya habang hawak ang damit na napiling isuot.
"Oh, I see..." nahimigan niya ang sigla sa boses nito. "Nabasa ko, kasal na si Thunder. How about Hunter, Zy? Is he your friend, too?" Bobbie asked her again. She rolled her eyes. "No."
"Ay, bakit?!" Again, exaggerated na naman si Bobbie.
"Hindi kami magkaibigan." Parang nawalan na siya ng gana bigla. Tinanong ulit siya ng kaibigan pero nagpaalam na siya dito at pinatay ang tawag.
Hindi naman talaga sila magkaibigan ni Hunter. Suplado ito sakanya at wala naman siyang pakialam dito.
Naisip nalang ng dalaga na magmall para palipasin ang maghapon. Hindi din naman siya makakatulog kung sa tuwing pipikit siya, maiisip niyang hinalikan siya ni Hunter.
Nang makarating siya sa mall, nag-ikot-ikot siya. Gusto sana niyang manuod ng sine pero naisip niyang ang boring noon dahil wala naman siyang kasama. May mga nakikita siyang couples na naroon sa mall.
Hindi niya mapigilan mapailing. May mga nagtatangka namang manligaw sakanya pero siya na mismo ang tumatanggi. Hindi niya alam kung bakit pero ayaw pa niyang makipagrelasyon ulit. Gusto niya munang i-enjoy ang pagiging single kahit pa nga nagpakasal na din ang best friend niyang si Cyan sa kuya niya.
Bitbit ang mga pinamiling pumasok siya sa coffee shop na naroon. Almost 5 pm na din naman at gusto niyang ipahinga ang paa.
Hinihintay nalang niya ang order niya nang mapansin niya si Hunter na naroon din sa loob ng coffee shop na iyon.
Hindi mapigilan ni Zyline ang mapa-ungol. Bakit narito rin ang binata? Sinusundan ba siya nito?
Mag-isa lang si Hunter sa lamesa nito. Tapos na ang meeting nito at ni Bobbie dahil kanina pa nagtext si Bobbie sakanya.
Mag-isa nga ba si Hunter o may hinihintay siya?
Nakatingin lang siya kay Hunter. Malamang ay hindi siya mapapansin nito dahil nasa may bandang likod siya nito. Kanang bahagi lang ng mukha ni Hunter ang nakikita niya.
Maya-maya'y may lumapit na babae kay Hunter. Agad naman itong sinalubong ng binata at hinalikan pa sa pisngi.
Hindi malaman ni Zyline kung saan galing ang pait na nalasahan sa bibig dahil sa nakita.
Lagi nalang bang nanghahalik si Hunter? Kahit sino nalang?
Tapos hinayaan pa niyang halikan siya ng binata. Napailing nalang siya. Itinuon ni Zyline ang atensyon sa kape at sa cake na nasa harap niya pero hindi niya mapigilan sulyapan ang lamesa nila Hunter. Nakikita niya ang pagtawa nito at pagtingin ng matiim kay Hunter. May pahaplos-haplos pa sa kamay ng binata.
Bakit ba may mga babaeng obvious na obvious kung makipaglandian?
Nakasimangot si Zyline habang pilit inuubos ang inorder. Nasa lamesa niya ang cellphone at kanina pa din tawag ng tawag si Leah sakanya. Iniignora niya ito dahil ayaw niyang mas mag-away sila ng kinakapatid ng kuya niya. She's pretty sure magsusumbong ito sa kapatid niya.
Naisip na nga niyang pagbuhulin ito at ang babaeng kasama ngayon ni Hunter. Mga panira ng araw niya.
Nagcheck nalang siya ng emails niya nang biglang may lumapit sakanyang waiter at binigyan siya ng frappe.
"Sorry, this is not mine. Hindi ako umorder." Aniya sa waiter nang ilapag nito ang frappe sa lamesa niya.
"Yes, ma'am. Pinabigay lang po ng isang customer kanina." Magiliw namang sagot nito sakanya. Kumunot ang noo niya. "Nino?"
Hindi niya alam kung bakit umaasa siyang galing kay Hunter iyon pero ibang lamesa ang itinuro ng waiter sa kanya.
Napasimangot siya. "Pakibigay sakanya. Tell him kaya kong bumili ng frappe."
"Pero ma'am, kasi--"
"Please. Thank you." Hindi na niya ito pinansin pagkatapos. Kinuha naman nito ang frappe at umalis na.
Mas tila yata nadagdagan ang inis niya nang malaman kung sino ang nagbigay.
Hindi naman niya kasi malaman kung bakit umasa siyang si Hunter ang magbibigay noon sakanya, eh kitang kita naman niya na busy'ng busy si Hunter sa ibang babae. Natural naman na hindi siya mapapansin nito. Natural na doon nakatuon sa babaeng kaharap nito na nilalandi nito ang atensyon ng binata.
Inis na inilabas nalang niya ang sketch pad at nag-sketch nang design na para sa bahay niya kung sakali. Marami na siyang nagawang mga sketches para sa dream house niya pero gusto kasi ni Zyline, may asawa na siya kapag pinagawa niya iyon.
Halos isang oras na siyang nagdo-drawing nang may naglapag ng cup ng latte sa lamesa niya.
Natigilan siya.
Huminga ng malalim bago pumikit.
"Ilang beses ko bang sasabihin na--" hindi niya naituloy ang sasabihin dahil nakita niyang si Hunter ang nakatayo sa gilid ng lamesa niya at siyang naglapag ng latte sa mesa niya.
"You're alone..." Hunter said. Hindi mapigilan ni Zyline mapaismid. "Obvious diba?" Kasing obvious nang paglandi sa'yo ng kasama mo, gusto na naman niyang idagdag.
"Mind if I join you?" He asked. Hindi siya sumagot pero umupo pa rin ito. Hindi malaman ni Zyline na mailang nang maramdamang nakatitig sakanya ang binata.
"Ako na muna ang kakausapin mo tungkol sa project mo about my sister's condo. She's kinda occupied at the moment." Nag-angat siya ng tingin nang magsalita ito. She heard what happened. Ang boyfriend ni Mika na may-ari ng katabing unit ng condo na aayusin niya, gising na after ma-coma ng almost two years.
"Okay naman na 'yon, diba?" Tanong niya sa kaharap. Doon niya lang napansin na may band-aid ito sa ilalim ng mata at kitang kita ang pasa sa gilid ng labi.
May sugat na ito at lahat, bakit parang napaka-gwapo pa rin ni Hunter? Ganoon ba talaga ang genes ng mga Dela Cruz?
"Oo nga." He said. Ipinatong nito ang dalawang siko sa mesa at pinagsaklop ang kamay bago tumitig sakanya. Pilit namang nagconcentrate si Zyline sa ginagawa.
Pero naiilang na talaga siya sa pagtitig ni Hunter kaya nag-angat siya ng tingin. "Ano bang kailangan mo sa akin?" Tanong niya dito.
Nagkibit balikat si Hunter bago ngumiti sakanya. Napaismid nalang siya.
"Look, Hunter, salamat sa kape. Pero hindi ko kailangan 'yan. Bumalik ka na sa lamesa mo dahil baka naghihintay na ang babaeng kasama mo. And please stop playing with girl's feeling. Hindi ka nakakatuwa. Hindi pwedeng kapag trip mo manghalik, manghahalik ka nalang. Tapos the next day, may kasama ka ng iba. Nakakabwisit 'yon, kaya umalis ka na, okay?" Dire-diretsong sabi niya sa binata.
Ngumiti naman lalo si Hunter sakanya. "Magaling ka palang tumula." Ani Hunter na parang amused na amused sakanya. Hindi niya napigilang pamulahan ng pisngi.
"And you really have your own way of saying thank you, Zyline." He smiled again. "I have my way of saying you're welcome, too." He cocked his head on the side.
"Do that again at sigurado akong dadapo sa pisngi mo ang palad ko." Inis na sabi niya dito. Hindi na dapat siya pumayag na mahalikan nitong muli. Twice is enough.
"I highly doubt that." He grinned.
Napailing nalang siya sa kausap. Para bang bigla nalang siyang naghina. Idagdag pang wala pa siyang tulog.
"Umalis ka na nga, Hunter. Bumalik ka na sa babae mo. Huwag mo akong isali sa paglalaro mo." Nag-iwas siya ng tingin. Bakit ba nasasaktan siya nang sabihin niyang babae ni Hunter ang babaeng kasama nito?
Nagulat siya nang inilapit ni Hunter ang mukha sa mukha niya. Napatitig naman siya sa mga mata nito.
"The hell I am playing, Zyline. We both know what's happening between the two of us. I am attracted to you and you are attracted to me, as well." Seryosong seryoso ang mukha ni Hunter habang nagsasalita.
"I'm not. You're crazy." Sagot niya sa binata. Ayaw niyang aminin sa sariling attracted siya dito dahil ayaw niyang mapabilang sa mga babaeng niloko lang at pinaglaruan nito. Okay na siyang single kesa naman mapasama lang siya sa listahan ng mga babaeng ginawang laruan ni Hunter.
"We'll see if you're really not, Zyline." He said huskily. "Mapapadalas tayong magkikita, para sa kaalaman mo. At hindi ako magtataka kung isang araw, lalapit ka sa akin para sabihing may gusto ka sa akin."
Nanlaki ang mata niya. Ang kapal naman talaga ng lalaking ito. "Excuse me, Hunter pero--"
"Soon enough, you'll admit you like me, too, Zyline. I'm breaking my own rules now. Fuck the limits. I like you."
Natigilan siya sa sinabi ni Hunter. Tumayo na ito at tumingin sakanya. "Enjoy your coffee. Huwag mo akong tanggihan. Alam nating hindi mo din naman gustong tumanggi." He smirked at me before walking out.
Naiwan siyang nakatingin sa pinto ng coffee shop na nilabasan ni Hunter.
What the fuck?
"Come on, Zyline. You know it's nothing!" Sermon niya sa sarili habang nakahiga sa kama. It's nothing because Hunter is a hunter. Babaero. Natural lang na gawin niya sa iyo 'yon.
"Pero dalawang beses na, eh!" She groaned. Pangalawang beses na siyang hinalikan nito at wala man lang siyang nagawa! Wala man lang naging pagtutol sa kanya. Hinayaan niya din itong halikan siya.
Mababaliw na nga ata siya.
Kapatid ni Thunder si Hunter, that alone should make her realize that kissing part is a mistake. Pero bakit kasi may nararamdaman siyang kakaiba para kay Hunter?
Naiinis siya kapag nandyan ang binata pero kung minsan nama'y hinahanap niya ito.
Nagka-crush siya kay Thunder noon, kaya nakipagbreak siya kay Cupid na ex niya. Now, everyone's happy already. Kasal na si Cupid kay Cristine at wala na siyang crush kay Thunder.
Bakit kailangan magkaganito naman siya?
Dumapa siya at ibinaon ang ulo sa unan. Halos alas-nuebe na at hindi pa siya natutulog. Mamaya'y magkikita ulit sila ni Bobbie para pag-usapan ang mga kailangan para sa condo ni Mika. She accepted the job because Mika's her friend. Hindi naman niya kasi akalain na makikialam ang kuya nito.
Ngayon, kailangan niyang makasama ng paulit-ulit si Hunter na sa pakiwari ng dalaga'y hindi magiging maganda para sakanya.
Nagring ang cellphone niyang nasa gilid ng kama niya. Nilingon niya ito. Nakita niya ang pangalan ni Leah. Hindi niya mapigilang napamura ng mahina.
Kinuha niya ang cellphone at sinagot. "Good morning," medyo pumiyok pa siya sa pagsagot kaya inulit pa niya ang pagbati.
"Zyline, I need to see you! Bakit ganoon? Akala ko ba okay na? Akala ko ba, maayos na ang plano natin, bakit ang pangit ng gawa mo?" Halos pasigaw ang pagsasalita ni Leah sakanya.
Ipinikit ng mariin ni Zyline ang mga mata. Kinakapatid ni Blue si Leah kaya naman alam niyang hindi niya dapat itong sungitan pero napupuno na siya sa kaartehan nito.
Noong una'y natitiis niya pa lahat ng pag-iinarte nito dahil nga bahay naman nito ang idedesign niya. Pero halos natuyuan na siya ng utak kakaisip para lang mapasaya ito, ni isang thank you, wala siyang natanggap. Napaka-demanding nito, na kung minsan, wala na sa lugar.
Katulad nalang ngayon. Napaka-insensitive niya na hindi niya alam kung nasasaktan na ba siya o hindi. Uso namang makaramdam, bakit ba hindi nito subukan? Baka sakaling matuwa siya dito.
"Leah, nagkasundo na tayo sa designs ko. You said yes, ngayon, may problema ka na naman?" Sadya bang papansin ka? Nais sana niyang idagdag pero nagpigil siya ng sarili.
She's a goddamn client!
Pero hindi naman kailangan ni Zyline ang pera nito kung tutuusin. Pumayag lang siya sa gusto nito dahil nga sa kapatid niya.
Parang kay Hunter at Mika. Pumayag lang siyang makialam si Hunter sa trabaho niya dahil kapatid ni Mika si Hunter.
"No! Ang pangit ng designs mo at--"
Hindi na napigilan ni Zyline ang sarili dahil sa sinabi nito. "Then maghanap ka ng magdedesign sa lecheng bahay mo! Bwisit." Binaba niya ang tawag at pinatay ang cellphone.
Bumangon nalang siya kahit wala pa siyang tulog at naligo. Kailangan niyang lumabas. Kailangan niya ng hangin!
Pagkatapos maligo'y inopen ulit ni Zyline ang cellphone para tawagan si Bobbie.
"Hello, Zy?" Sagot nito sa tawag niya. Hindi niya mapigilang mapangiti. Lalaking-lalaki ito kung magsalita, pero alam niyang may pusong babae ang kaibigan. Hindi lang maka-amin dahil sa tatay na general. Pero iyon ang ipinagtataka niya sa kaibigan, he's 26 already. Kung tutuusin, marami naman na ang kabilang sa 3rd sex, hindi na dapat ito nahihiya. Dapat ay marunong na itong manindigan.
"Let's meet. Kailangan ko ng kausap." Aniya sa kaibigan habang naglalagay ng lotion sa binti. Iniipit niya ang cellphone sa tenga at balikat habang may nakalagay pang towel sa buhok niya.
"Ang aga-aga pa. Mamaya na." Sagot nito sakanya. Kumunot ang noo niya. Ngayon lang siya nito tinanggihan!
"Hoy, Roberto Macapagal, tinatanggihan mo ba ako?" Tanong niya dito na may halong pang-aasar. Ayaw na ayaw kasi ng kaibigan niya ang tinatawag niya ito sa buong pangalan. Lalaking lalaki daw. Siya naman ay natutuwa. Yes, lalaking lalaki nga kasi. Parang 'yung kay Hunter.
Natigilan si Zyline nang marealize ang naiisip. Why on earth she's thinking about Hunter?
"May ka-meeting kasi ako ngayon." Sagot ni Bobnie sakanya. "At huwag mo nga akong tawaging Roberto. Nakakadiri kang babae ka."
Tawa naman ng tawa si Zyline. Tinanggal na niya ang suot na robe. Naka-underwear nalang siya bra habang naghahanap ng damit sa closet niya. "Sino ba ang ka-meeting mo at ayaw mong magkita tayo?" Tanong ni Zyline sa kaibigan.
"Hunter Dela Cruz."
Literal na natigilan si Zyline sa sinabi ng kaibigan.
"Hunter Dela Cruz?" Tama ba ang dinig niya? Si Hunter ang ka-meeting ng kaibigan niya?
"Oo nga. Loka, ang gwapo niya, ha? Nagscroll ako kanina sa google nang tungkol sakanya para sa meeting namin. I saw him and his brother, parehong gwapo." Ani Bobbie sakanya.
Bakit ba pakiramdam niya'y lumiliit ang mundo nila ni Hunter?
"I know. Thunder's my friend." Sagot niya sa kaibigan.
"What?! Bakit hindi mo sinasabi sa akin?!" Medyo eksaheradang tanong ni Bobbie. Sa mga ganitong pagkakataon lumalabas ang tunay na kulay ni Bobbie. Rainbow.
"Thunder is one of my brother's best friends." Sagot niya sa kaibigan. Naglakad siya papunta sa kama niya habang hawak ang damit na napiling isuot.
"Oh, I see..." nahimigan niya ang sigla sa boses nito. "Nabasa ko, kasal na si Thunder. How about Hunter, Zy? Is he your friend, too?" Bobbie asked her again. She rolled her eyes. "No."
"Ay, bakit?!" Again, exaggerated na naman si Bobbie.
"Hindi kami magkaibigan." Parang nawalan na siya ng gana bigla. Tinanong ulit siya ng kaibigan pero nagpaalam na siya dito at pinatay ang tawag.
Hindi naman talaga sila magkaibigan ni Hunter. Suplado ito sakanya at wala naman siyang pakialam dito.
Naisip nalang ng dalaga na magmall para palipasin ang maghapon. Hindi din naman siya makakatulog kung sa tuwing pipikit siya, maiisip niyang hinalikan siya ni Hunter.
Nang makarating siya sa mall, nag-ikot-ikot siya. Gusto sana niyang manuod ng sine pero naisip niyang ang boring noon dahil wala naman siyang kasama. May mga nakikita siyang couples na naroon sa mall.
Hindi niya mapigilan mapailing. May mga nagtatangka namang manligaw sakanya pero siya na mismo ang tumatanggi. Hindi niya alam kung bakit pero ayaw pa niyang makipagrelasyon ulit. Gusto niya munang i-enjoy ang pagiging single kahit pa nga nagpakasal na din ang best friend niyang si Cyan sa kuya niya.
Bitbit ang mga pinamiling pumasok siya sa coffee shop na naroon. Almost 5 pm na din naman at gusto niyang ipahinga ang paa.
Hinihintay nalang niya ang order niya nang mapansin niya si Hunter na naroon din sa loob ng coffee shop na iyon.
Hindi mapigilan ni Zyline ang mapa-ungol. Bakit narito rin ang binata? Sinusundan ba siya nito?
Mag-isa lang si Hunter sa lamesa nito. Tapos na ang meeting nito at ni Bobbie dahil kanina pa nagtext si Bobbie sakanya.
Mag-isa nga ba si Hunter o may hinihintay siya?
Nakatingin lang siya kay Hunter. Malamang ay hindi siya mapapansin nito dahil nasa may bandang likod siya nito. Kanang bahagi lang ng mukha ni Hunter ang nakikita niya.
Maya-maya'y may lumapit na babae kay Hunter. Agad naman itong sinalubong ng binata at hinalikan pa sa pisngi.
Hindi malaman ni Zyline kung saan galing ang pait na nalasahan sa bibig dahil sa nakita.
Lagi nalang bang nanghahalik si Hunter? Kahit sino nalang?
Tapos hinayaan pa niyang halikan siya ng binata. Napailing nalang siya. Itinuon ni Zyline ang atensyon sa kape at sa cake na nasa harap niya pero hindi niya mapigilan sulyapan ang lamesa nila Hunter. Nakikita niya ang pagtawa nito at pagtingin ng matiim kay Hunter. May pahaplos-haplos pa sa kamay ng binata.
Bakit ba may mga babaeng obvious na obvious kung makipaglandian?
Nakasimangot si Zyline habang pilit inuubos ang inorder. Nasa lamesa niya ang cellphone at kanina pa din tawag ng tawag si Leah sakanya. Iniignora niya ito dahil ayaw niyang mas mag-away sila ng kinakapatid ng kuya niya. She's pretty sure magsusumbong ito sa kapatid niya.
Naisip na nga niyang pagbuhulin ito at ang babaeng kasama ngayon ni Hunter. Mga panira ng araw niya.
Nagcheck nalang siya ng emails niya nang biglang may lumapit sakanyang waiter at binigyan siya ng frappe.
"Sorry, this is not mine. Hindi ako umorder." Aniya sa waiter nang ilapag nito ang frappe sa lamesa niya.
"Yes, ma'am. Pinabigay lang po ng isang customer kanina." Magiliw namang sagot nito sakanya. Kumunot ang noo niya. "Nino?"
Hindi niya alam kung bakit umaasa siyang galing kay Hunter iyon pero ibang lamesa ang itinuro ng waiter sa kanya.
Napasimangot siya. "Pakibigay sakanya. Tell him kaya kong bumili ng frappe."
"Pero ma'am, kasi--"
"Please. Thank you." Hindi na niya ito pinansin pagkatapos. Kinuha naman nito ang frappe at umalis na.
Mas tila yata nadagdagan ang inis niya nang malaman kung sino ang nagbigay.
Hindi naman niya kasi malaman kung bakit umasa siyang si Hunter ang magbibigay noon sakanya, eh kitang kita naman niya na busy'ng busy si Hunter sa ibang babae. Natural naman na hindi siya mapapansin nito. Natural na doon nakatuon sa babaeng kaharap nito na nilalandi nito ang atensyon ng binata.
Inis na inilabas nalang niya ang sketch pad at nag-sketch nang design na para sa bahay niya kung sakali. Marami na siyang nagawang mga sketches para sa dream house niya pero gusto kasi ni Zyline, may asawa na siya kapag pinagawa niya iyon.
Halos isang oras na siyang nagdo-drawing nang may naglapag ng cup ng latte sa lamesa niya.
Natigilan siya.
Huminga ng malalim bago pumikit.
"Ilang beses ko bang sasabihin na--" hindi niya naituloy ang sasabihin dahil nakita niyang si Hunter ang nakatayo sa gilid ng lamesa niya at siyang naglapag ng latte sa mesa niya.
"You're alone..." Hunter said. Hindi mapigilan ni Zyline mapaismid. "Obvious diba?" Kasing obvious nang paglandi sa'yo ng kasama mo, gusto na naman niyang idagdag.
"Mind if I join you?" He asked. Hindi siya sumagot pero umupo pa rin ito. Hindi malaman ni Zyline na mailang nang maramdamang nakatitig sakanya ang binata.
"Ako na muna ang kakausapin mo tungkol sa project mo about my sister's condo. She's kinda occupied at the moment." Nag-angat siya ng tingin nang magsalita ito. She heard what happened. Ang boyfriend ni Mika na may-ari ng katabing unit ng condo na aayusin niya, gising na after ma-coma ng almost two years.
"Okay naman na 'yon, diba?" Tanong niya sa kaharap. Doon niya lang napansin na may band-aid ito sa ilalim ng mata at kitang kita ang pasa sa gilid ng labi.
May sugat na ito at lahat, bakit parang napaka-gwapo pa rin ni Hunter? Ganoon ba talaga ang genes ng mga Dela Cruz?
"Oo nga." He said. Ipinatong nito ang dalawang siko sa mesa at pinagsaklop ang kamay bago tumitig sakanya. Pilit namang nagconcentrate si Zyline sa ginagawa.
Pero naiilang na talaga siya sa pagtitig ni Hunter kaya nag-angat siya ng tingin. "Ano bang kailangan mo sa akin?" Tanong niya dito.
Nagkibit balikat si Hunter bago ngumiti sakanya. Napaismid nalang siya.
"Look, Hunter, salamat sa kape. Pero hindi ko kailangan 'yan. Bumalik ka na sa lamesa mo dahil baka naghihintay na ang babaeng kasama mo. And please stop playing with girl's feeling. Hindi ka nakakatuwa. Hindi pwedeng kapag trip mo manghalik, manghahalik ka nalang. Tapos the next day, may kasama ka ng iba. Nakakabwisit 'yon, kaya umalis ka na, okay?" Dire-diretsong sabi niya sa binata.
Ngumiti naman lalo si Hunter sakanya. "Magaling ka palang tumula." Ani Hunter na parang amused na amused sakanya. Hindi niya napigilang pamulahan ng pisngi.
"And you really have your own way of saying thank you, Zyline." He smiled again. "I have my way of saying you're welcome, too." He cocked his head on the side.
"Do that again at sigurado akong dadapo sa pisngi mo ang palad ko." Inis na sabi niya dito. Hindi na dapat siya pumayag na mahalikan nitong muli. Twice is enough.
"I highly doubt that." He grinned.
Napailing nalang siya sa kausap. Para bang bigla nalang siyang naghina. Idagdag pang wala pa siyang tulog.
"Umalis ka na nga, Hunter. Bumalik ka na sa babae mo. Huwag mo akong isali sa paglalaro mo." Nag-iwas siya ng tingin. Bakit ba nasasaktan siya nang sabihin niyang babae ni Hunter ang babaeng kasama nito?
Nagulat siya nang inilapit ni Hunter ang mukha sa mukha niya. Napatitig naman siya sa mga mata nito.
"The hell I am playing, Zyline. We both know what's happening between the two of us. I am attracted to you and you are attracted to me, as well." Seryosong seryoso ang mukha ni Hunter habang nagsasalita.
"I'm not. You're crazy." Sagot niya sa binata. Ayaw niyang aminin sa sariling attracted siya dito dahil ayaw niyang mapabilang sa mga babaeng niloko lang at pinaglaruan nito. Okay na siyang single kesa naman mapasama lang siya sa listahan ng mga babaeng ginawang laruan ni Hunter.
"We'll see if you're really not, Zyline." He said huskily. "Mapapadalas tayong magkikita, para sa kaalaman mo. At hindi ako magtataka kung isang araw, lalapit ka sa akin para sabihing may gusto ka sa akin."
Nanlaki ang mata niya. Ang kapal naman talaga ng lalaking ito. "Excuse me, Hunter pero--"
"Soon enough, you'll admit you like me, too, Zyline. I'm breaking my own rules now. Fuck the limits. I like you."
Natigilan siya sa sinabi ni Hunter. Tumayo na ito at tumingin sakanya. "Enjoy your coffee. Huwag mo akong tanggihan. Alam nating hindi mo din naman gustong tumanggi." He smirked at me before walking out.
Naiwan siyang nakatingin sa pinto ng coffee shop na nilabasan ni Hunter.
What the fuck?
Bạn đang đọc truyện trên: TruyenHHH.com