Hunter S Temptation
Hanggang kinagabihan, laman pa din ng isip ni Zyline kung sino si Tanya sa buhay ni Hunter. Nawala na sa isip niya ang hindi paggamit ni Hunter ng condom pero hindi ang naging reaksyon nito nang itanong niya dito kung sino ba si Tanya sa buhay nito.
Alright, alam naman ni Zyline na moody ang binata. Again, with Hunter, it's a always a roller coaster ride. Pero tama bang sigawan siya nito dahil lang sa babaeng 'yon?
"Ayos ka lang ba, ineng?" tanong ni Nanay Lorena sakanya. Kaninang nagkausap sila ng matanda, sinabi nito sakanya na mas gusto nitong Nanay nalang din ang itawag niya dito.
Nakaupo siya sa may damuhan at nakatingin lang sa mga bulaklak na naroon habang nasa gilid niya ang mga papel na nakita niya kanina at dalawang lapis. Maybe it's better to divert her attention to something else. Something productive.
Umalis ulit si Hunter kanina at gustuhin man niyang magtanong kung saan ito nagpunta, hindi na niya nagawa. Masama pa din kasi ang loob niya sa pagsigaw nito sakanya kanina.
"Okay lang po," magalang na sabi niya dito. May dala-dala itong tray ng pagkain at inilapag sa tabi niya.
"Ako mismo ang nagluto ng turon na iyan, tikman mo. Paborito ni Hunter iyan," sabi ni Nanay Lorena sakanya.
Ngumiti lang siya bago kumuha ng isa. Hindi siya kumuha dahil paborito ito ng binata. Kumuha siya dahil alam niyang pinagbuhusan ng panahon ng matanda ang pagluluto nito.
Ang pinaka-ayaw pa naman niya ay 'yung nagbuhos ka ng panahon, nag-effort ka, tapos binalewala.
Nakaka-gago kasi.
Lahat ng effort na binabalewala, nakakasakit sa feelings. Kasi parang hindi lang effort mo ang hindi pinansin. Ikaw mismo.
"Masarap po," nakangiting sabi niya matapos kumagat sa turon na dala ng matanda.
"May problema ka ba?" tanong nito sakanya nang mapansin siguro ng matanda ang pananahimik niya.
"Wala naman po," sagot niya. Hindi naman dapat malaman ng matanda ang problema niya, eh. And it's not that important.
Si Zyline lang naman siya.
It was so obvious that Tanya's more important to Hunter.
"Sa tatlong magkakapatid, si Hunter ang pinakamalihim..."
Napatingin siya kay Nanay Lorena nang magsalita ito. She smiled at her.
"Si Thunder ang pinaka-seryoso sa kanilang tatlo. Si Hunter ang pinakamaloko pero pinakamasikreto din. Si Mika naman ang pinakamakulit at malambing..."
Nakinig lang siya habang nagsasalita ito. Kung may higit na nakakakilala sa binata, baka si Tatay Isko iyon at Nanay Lorena.
"Naaalala ko pa noong maliliit ang mga 'yan, laging inaasar ni Hunter si Mika. Si Mika naman, magtatatakbo sa bahay, hahanapin ang Mommy nila at magsusumbong. Pero sadyang mabait si Laura kaya hindi 'non kinagagalitan si Hunter. Si Thunder ang magsasaway sa kapatid niya."
Hindi naiwasan ni Zyline mapangiti. Hanggang ngayon naman kasi, hindi pa din natatapos ang pang-aasar ni Hunter sa kapatid.
"Noong nasa elementarya si Hunter, dito siya nag-aral habang si Thunder sa Maynila pinag-aral ng mag-asawa. Uuwi lang dito si Thunder tuwing Biyernes ng hapon at aalis ng Linggo ng hapon para naman magkasama silang dalawang magkapatid. Si Mika naman ay naiiwan sa Yaya Lourdes niya sa Maynila dahil hindi pwedeng bumiyahe ng bumiyahe dahil sa kondisyon ng puso nito noon," patuloy na kwento nito. "Laging excited si Hunter noon kapag Biyernes na dahil may makakasama na siya dito..."
So, he wasn't really born a beast after all. Base sa sinasabi ni Nanay Lorena, nalalaman ni Zyline na masiyahin din naman si Hunter noon.
"Pero nagkaroon sila ng problema dahil sa pagcocompared ng Daddy nila sakanila?" tanong niya. Malungkot na tumango ang matandang kasama.
"Alam naman ng lahat ang pagkukumparang ginawa ng Daddy nila sakanila. Habang lumilipas ang araw, unti-unti na din ang pagbabago ni Hunter..." huminga ito ng malalim. "Akala nga namin ni Isko noon, hindi na siya ngingiti ng totoo ulit... pero nakita naman ulit namin ang ngiti niyang iyon..."
Gustong isipin ni Zyline na dahil sakanya kaya nakita ng mga ito ang ngiti ulit ni Hunter pero may bahagi sa isip niya na hindi siya ang tinutukoy ng matandang babae.
"Nang magkolehiyo si Hunter sa Maynila, halos madalang ang naging pagdalaw niya dito. Pero nakikita naming masaya naman siya sa nangyayari. Inisip namin ni Isko noon na baka okay na sila ng Daddy niya, pero hindi iyon ang dahilan ni Hunter..."
Napatingin sa malayo si Zyline bago niya nakuhang magsalita.
"Si Tanya."
It was not a question. She was so sure Tanya's the reason of his smiles.
Hindi nagsalita si Nany Lorena. Tumahimik ito sa tabi niya.
"Nanay Lorena, who's Tanya?" tanong ni Zyline sa matanda. Gusto din kasing malaman ni Zyline kung sino ba si Tanya sa buhay ni Hunter, eh.
"Naku, Zyline. Nakalimutan ko, may gagawin pa pala ako..." paalam ng matanda sakanya. Tumayo ito at pinagpag ang duster na suot. "Maiwan na muna kita..."
"Nanay Lorena..."
Wala na siyang nagawa nang umalis ito at iniwan siya. Umiwas ito nang mabanggit niya si Tanya. May alam ito at gusto niyang malaman kung sino ba si Tanya. Pero paano niya gagawin iyon kung iiwas ito sakanya? Kung maging si Hunter, hindi kayang sagutin ang tanong na mayroon siya?
Nilibang nalang ni Zyline ang sarili sa pagguhit ng tanawin na nakikita niya. Noong bata siya, wala naman siyang kaplano-planong maging designer. She loves to draw, pero sino bang bata ang hindi?
She discovered that talent when she was in grade school. Lagi siyang sumasali sa poster making contests at lagi siyang nananalo. Dati, iniisip ni Zyline na baka binabayaran ng Daddy niya ang judges para manalo siya pero noong highschool kasi siya, sinubukan na din niyang sumali sa mga contest na hindi alam ng daddy niya at nanalo naman siya.
She can sing, dance, cook and draw. Sabi nga ni Blue sakanya noon, ang swerte ng magiging asawa niya. Kasi kaya naman niyang gawin ang mga bagay na makakapagpasaya sa lalaki.
Ngayon, naiisip niya, magmamatter ba ang mga bagay na nagagawa niya para kay Hunter?
Naiisip kaya ni Hunter na ang swerte nito na girlfriend siya nito?
Malamang hindi.
Halos alas-sais na ng gabi nang pumasok si Zyline sa malaking bahay dahil na din sa mahinang pag-ambon. Wala pa din si Hunter at nakapagluto na ng hapunan si Nanay Lorena.
Dumiretso nalang si Zyline sa kwarto niya at ibinagsak ang katawan sa kamang naroon.
Naiisip niya kung hinahanap ba sila nila Blue at Thunder. What would happen next? Anong mangyayari sakanila pagbalik nilang dalawa ni Hunter?
Alam ni Zyline na kapag pumasok ka sa isang relasyon, maraming complications. Pero kay Hunter, puro ata complications. Oo, masaya siya... pero sobra-sobra naman ata ang complications sakanilang dalawa.
Kunsabagay, wala pa mang silang dalawa, komplikado na ang sitwasyon nila.
It was like Hunter's broken from the inside and he's hiding it with those smirks and grins and he doesn't want to be saved by anyone. Na para bang ayaw nitong ipaalam sa iba ang nararamdaman nito.
Kaya lahat ng taong inaalam ang nararamadaman nito, tinutulak nito palayo. Maging siya.
Hindi namalayan ni Zyline na nakatulog pala siya nang magising siya sa katok ni Sely sa kwarto niya. Sinabi nito sakanya na kakain na daw ng hapunan.
"Nandyan na ba si Hunter?" tanong ni Zyline. Tumango naman ang dalaga bago nakayukong umalis sa harap niya.
Inayos lang ni Zyline ng bahagya ang sarili bago bumaba para kumain at para na din makita si Hunter.
Pagbaba pa lang niya ay dinig na niya ang boses ni Hunter na nakikipag-usap kay Tatay Isko.
"Sa susunod na buwan, iyong isang baka naman ang manganganak, panigurado..." narinig niyang tinuran ni Tatay Isko.
"Mabuti na rin na habang nandito ako, nanganak ang isang kabayo..."
Natigilan ako nang marinig si Hunter.
Nagpaanak ng kabayo?
Matunog na humalakhak si Tatay Isko at Nanay Lorena habang nagkukwento si Hunter.
"Naaalala ko tuloy noon, ikaw din ang laging nanunuod sa amin kapag may mga ganyang bagay... noon pa man, naisip na namin na ikaw ang may interes sa pamamalakad sa bukid niyo," ani Nanay Lorena.
"Thunder's in corporate world. Mika's crazy in her own world, who else would manage this?" Hunter asked them. "As much as I wanted to pursue achitecture, it's too late now..."
Hindi pa siya pumapasok sa loob ng dining room at lihim na nakikinig sa usapan ng tatlo.
"Ano bang gusto mo sa isang babae, Hunter?" tanong ni Nanay Lorena dito.
Hindi niya maintindihan kung bakit may ganoong pagtatanong sa binata. She's the girlfriend, ayaw ba ng mga ito sakanya?
"What kind of question is that?" tanong ni Hunter.
Medyo nadismaya si Zyline. Ano bang inaasahan niyang sagot? Na sasabihin ni Hunter na siya ang gusto nito? Na iisa-isahin nito ang katangian niya?
Asa pa siya.
"Nagtatanong lang ako, ang kapatid mo, kasal na... ang sabi mo'y bumalik na din ang katipan ni Mika... aba'y baka maunahan ka pa ni Mika magpakasal, ah?" komentong muli ni Nanay Lorena.
"That can't be..." ani Hunter dito. "She's not going to walk down the aisle if I'm not yet married... alam ni Mika 'yon..." dagdag pa nito.
"Pero kung ikaw ba ang tatanungin, anak... kanino mo ba nakikita ang sarili mong nagpapakasal?" tanong ni Tatay Isko dito.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Zyline.
Umaasa ba siyang sasabihin ni Hunter na siya?
Siyempre naman.
Umaasa ba siyang sasabihin ni Hunter ng malakas na siya iyon?
Hindi.
"Sa isang Interior Designer..."
Natigilan si Zyline nang magsalita si Hunter.
Interior Designer.
Interior Designer siya!
Hindi na niya napigilan ang pagngiti.
Ilang beses na muna siyang nag-inhale exhale para pakalmahin ang sarili dahil sobrang kilig na kilig siya.
Makalipas ang mahigit dalawang minuto, pumasok na din siya sa dining room at nakita niya ang makahulugang ngiti ni Nanay Lorena sakanya.
"Sorry, nakatulog kasi ako," paghinging paumanhin niya sa mga ito. Napadako ang tingin ni Zyline kay Hunter at tila mas lalong namula ang pisngi niya dahil nakatitig ito sakanya.
"Sorry, I wasn't around earlier. Tinulungan ko sila Tatay Isko," ani Hunter nang makatabi na siya dito.
"Okay lang," she smiled at him. Nagsimula na silang kumain at tahimik lang si Zyline habang nakikinig sa usapan nila Tatay Isko at Nanay Lorena.
"Hunter, bukas ay pupunta tayo sa bahay nila Salvador, iniimbitahan ka nila. Alam mo namang kapag naririto ang sinuman sa inyong tatlong magkakapatid ay gusto noon na makita kayo," ani Tatay Isko habang kumakain.
Tumango naman si Hunter. "I'll bring Zyline with me, then," he said.
Napalingon naman si Zyline sa binata. Isasama siya nito? Himala naman ata. Lagi siyang iniiwan nito, eh. Pero hindi naman naikaila ni Zyline ang excitement na isasama siya nito.
Siguro, family friend nila 'yung Salvador na 'yon. Maybe he's like Tatay Isko.
Pagkatapos kumain ay naupo na muna si Zyline sa labas ng bahay nila Hunter para magpahangin.
Naabutan niya doon si Hunter na may hawak na gitara at tumutugtog.
Hindi niya alam na marunong pala si Hunter maggitara.
He was playing a song, pero hindi naman ito kumakanta.
Hindi niya napigilan mapangiti. Kanina lang, inis na inis siya sa binata, tapos nacurious siya about his past, ngayon naman, natutuwa na naman siya.
Ang lakas makabaliw ni Hunter.
"What are you playing?" tanong niya nang makalapit siya sa binata. Tumigil naman ito at tumikhim. "Wala..."
"Hindi ko alam na marunong ka niyan," komento ni Zyline bago umupo sa tabi ni Hunter.
"Marami ka pang hindi alam."
Napabuntong-hininga nalang siya. Tama naman ang binata, eh. Marami pa talaga siyang hindi alam dito. Inaalam niya naman, eh. Sinusubukan niya... pero si Hunter mismo ang nagsasara ng pinto nito sakanya.
And that's hard.
'Yung aalamin mo ang bagay na wala namang balak ipaalam sa'yo.
"I used to play guitar, too," sabi ni Zyline maya-maya.
Nilingon naman siya ni Hunter. "I know..."
Kumunot ang noo ni Zyline dito. Paano namang nalaman ni Hunter iyon? Wala naman siyang matandaang nasabi niya ang bagay na iyon dito.
"We were neighbors before, right? Noong nasa bahay ako nila Mommy, I saw you playing your guitar. It was your vacation, I guess," he shrugged.
Napatingin sa kawalan si Zyline. She used to play guitar, before. Pero kapag bakasyon nga lang. Doon siya sa garden nila nag-iinsayo. At natatandaan niya ang sinabi nito na magkapitbahay sila. They're not technically magkapitbahay, pero nasa iisang subdivision kasi ang bahay nila, ang bahay nito, at ang bahay nila PJ at Cupid.
"Bakit noon pa lang, hindi mo sinubukan makipagkaibigan kina Kuya? Kay PJ, kay Cupid?" tanong niya. Halos magkaka-edad lang naman kasi ang mga ito, sa tingin kasi ni Zyline, baka hindi ganito kahirap basahin si Hunter kung sakali.
He shrugged. "They're Thunder's friend. Bakit pa ako makikisali?" tanong niya. "I'm fine with my life," dagdag pa nito.
He's fine because of Tanya? May Tanya naman kasi siya noon pa man kaya okay lang na wala siyang kaibigan?
Tanya. Storm... sino pa bang babae sa buhay nito?
Base sa pagkakaalam ni Zyline, he used Storm. Ganoon lang. Pero paano siya nakakasiguro na wala naman palang naging feelings si Hunter kay Storm?
Paano siya nakakasiguro na wala na din si Tanya sa buhay nito?
Siya ang girlfriend pero hindi niya naman malaman kung matatawag niyang kanya si Hunter.
"Kailan naging kayo ni Storm?" tanong niya dito. Halatang nabigla si Hunter sa tanong niya.
He smirked after a while.
"We're not going to talk about that," he said. "I'm not asking about your past, so don't ask about mine..."
Natahimik siya.
Hindi naman sa makikiaalam siya, eh. Gusto niya lang kilalanin ang binata. Gusto niyang malaman ang dahilan ng pagkakaganyan niya.
Sabi nila Nanay Lorena, mabait naman si Hunter noon, masiyahin. So what happened?
Hindi na kasi siya naniniwalang dahil lang sa Daddy nito, eh. Parang may mas malalim na pangyayari pa na naganap noon.
At gusto niyang alamin iyon. Gusto niyang matulungan si Hunter.
"Okay, I'm sorry," she said.
Maybe now isn't the right time. Siguro naman kung magtatagal ang relasyon nila, malalaman niya kung anong nangyari. Hindi habang-buhay, pwedeng ilihim ni Hunter ang bagay na iyon sakanya.
"I'll forgive you..." he said. "But you need to please me first," he grinned. Tumayo ito at inilahad ang kamay sakanya.
Kumunot naman ang noo niya pero inabot din ang kamay ng binata. "What do you--"
Kinabig siya nito palapit at hinalikan ang mga labi niya. Ngumisi ang binata habang hinahalikan siya.
Inilagay nito ang kamay niya sa batok nito at pinalalim pa ang halik. Maiksing shorts lang ang suot ni Zyline kaya naman madaling nahawakan ni Hunter ang legs niya papunta sa pang-upo na pinisil-pisil nito.
Hindi niya napigilang mapaungol ng malakas.
"Shhh..." saway ni Hunter sakanya habang hinahalikan ang leeg niya. Inarko naman ni Zyline ang likod at mas inalay pa ang sarili kay Hunter.
Isinandal ni Hunter si Zyline sa posteng naroon at ipinasok ang kamay sa suot niyang maluwag na t-shirt.
"Shit..." usal ni Zyline nang maramdaman ang kamay ni Hunter sa magkabilang dibdib niya.
Mahinang kinagat ni Hunter ang balikat niya habang patuloy ang pagpisil nito sa dibdin niya.
Hinubad ni Hunter ang suot niyang damit at tinanggal din ang hook ng bra niya bago bumaba ang labi nito sa dibdib niya. Walang ibang nagawa si Zyline kundi ang umungol ng malakas.
Pero sa tuwing uungol siya, hahalikan ni Hunter ang labi niya.
"Shh. Keep quiet, Zy..."
Kinagat ni Hunter ang labi ni Zyline bago muling bumaba sa dibdib nito ang labi niya. Marahan niyang iniihipan ang korona sa dibdib ng dalaga at hahalikan pagkatapos.
Hinawakan niya ang bewang nito at bumaba din maging ang labi niya sa tiyan nito pababa sa pusod.
Panay mahihinang ungol ni Zyline ang naririnig niya.
It's freaking sexy. She was moaning his name and it was turning him on even more.
"Hunter..." she called him and reached for his face. Tumayo naman ang binata at hinalikan na muli si Zyline sa mga labi.
Kailangan niya ng distraction ngayong gabi. Hindi niya dapat isipin ang hindi naman dapat.
May Zyline siya.
He's okay with that.
Hinila na ni Hunter si Zyline papasok sa loob ng bahay at mabilis na umakyat sa kwarto niya.
He was kissing her aggresively. Pilit itinutuon ni Hunter ang atensyon kay Zyline.
He must forget about that girl.
Siya nga, kinalimutan nito, eh. Bakit kailangan pa niyang alalahanin ang taong iniwan siya?
That's pure bullshit.
Lahat ng nang-iiwan, dapat kinakalimutan.
It was almost 4 in the morning already, yet, he was still awake.
He was looking at the girl beside her.
Nakabalot lang ito ng kumot at nakaunan sa braso niya.
Aminado si Hunter, Zyline's special to him. Ito lang naman kasi ang babaeng tumagal sakanya. At alam niya ang ginagawa ng dalaga. Inaalam nito ang nakaraan niya.
Na ayaw niyang ipaalam dito.
Ayaw niyang malaman nito kung ano nang nangyari noon.
It was not worth it.
This was the reason why he doesn't want to commit. Alam niyang mahal siya ni Zyline. Alam din niya sa sarili niya na mauuwi lang silang dalawa sa wala.
Pero tangina.
A part of him doesn't want to end this. To end them.
Pero alam ni Hunter na iyon ang tamang gawin. Maybe after this trip?
Paano mo maibibigay ang sarili mo sa isang tao kung ikaw mismo, alam mong sira ka? Alam mong para kang bombang naghihintay lang na sumabog?
Zyline deserves someone better.
Hindi na natulog si Hunter at siya na ang nagluto ng almusal nila ni Zyline. Nakatingin lang si Nanay Lorena sa binata habang nagluluto. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito.
"Hunter, bakit kasi pumayag kang magpunta kayo doon?" tanong ni Nanay Lorena sakanya.
"Why not? He's Dad's friend," kibit balikat niyang sagot.
"Makikita mo siya doon," sagot nito sakanya.
"Alam ko."
"Hunter, nag-aalala lang naman ako. Kasama mo pa si Zyline at--"
"I will be fine."
Duda man ay hindi na nagsalita si Nanay Lorena.
Masigla naman si Zyline nang magising ito. She said she was excited to meet Salvador.
Kung malalaman kaya ni Zyline kung sino pa ang naroon, makangiti pa kaya ito katulad ngayon?
"What should I wear?" tanong ni Zyline sa binata habang namimili ng isusuot.
"This one," Hunter lazily picked a dress.
"Ayoko niyan," nakasimangot na sabi ni Zyline.
"Walk naked, then," he said.
Mas napasimangot naman si Zyline.
"Ang pervert mo talaga," she rolled her eyes.
"Kahit anong suotin mo, maganda ka naman," sagot ni Hunter. "Hintayin nalang kita sa baba," bumangon na ito at lumabas ng kwarto nila.
Napangiti naman si Zyline.
Pumili nalang siya ng isang damit at mabilis na nag-ayos ng sarili at bumaba na din. Nakaupo si Hunter habang kausap si Tatay Isko nang lumapit siya sa mga ito.
"Let's go?" aya niya sa binata.
Tumango naman si Hunter sakanya bago tumayo. Nagtinginan pa ito at si Nanay Lorena na nakaupo din bago sila lumabas.
"Sino ba 'yung Salvador na 'yon, Hun?" tanong ni Zyline habang nagmamaneho si Hunter.
"Family friend," tipid naman niyang sagot.
"Ah, okay. Malayo ba ang bahay nila?" she asked again.
"Hindi naman," sagot ulit nito.
She rolled her eyes. May topak na naman si Hunter.
Halos 30 minutes silang bumiyahe ni Hunter bago nakarating sa isang malaking bahay. Magkasinglaki ata ito at ang bahay nila Hunter.
Akala pa man din ni Zyline, parang tauhan lang nila Hunter si Salvador. Hindi pala.
Bumaba na si Hunter kaya sumunod na siya.
"Hunter! I'm glad you're here!" Bati kay Hunter ng isang lalaking parang nasa late 40's na. Well, he's young. Parang ang bata naman nito para maging kaibigan ng parents nila Hunter?
"Yeah," sagot ni Hunter bago lumapit sakanya. "This is Zyline De Guzman, my girlfriend," he possessively wrapped his hand on her waist.
"De Guzman? Are you related to Blue De Guzman?" Salvador asked her. Agad naman siyang tumango. "He's my brother."
"Oh!" he laughed. "I'm sure, he'll be glad..." Napatingin siya kay Hunter. Anong sinasabi nito?
"Let's go inside?" tanong ni Salvador sakanila.
Magkaagapay naman silang pumasok ni Hunter sa loob ng bahay. Nagpaalam si Salvador na may tatawagin lang at kami na ang bahalang pumasok sa loob.
Natigilan si Zyline nang makita kung sino ang nasa loob ng bahay.
"Hello, Zy..." seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Blue habang nakatingin sakanya.
What the fuck?
Katabi nito si Thunder na nakaupo din at nakatingin sakanilang dalawa.
"What are you doing here?" Hunter asked them.
Thunder shrugged.
"Visiting an old friend? Naisipan kong yayain si Blue," sagot nito.
"Kuya..." tumingin siya kay Blue na nakatingin ng masama sa kamay ni Hunter sa bewang niya.
"Hi, guys! Welcome!" napalingon silang lahat nang may babaeng pumasok sa living room.
Para namang pinanlamigan si Zyline nang mapagmasdan ang mukha ng babae.
Nananaginip ba siya o pinagtitripan ng mga kasama nila?
"Hello, Tanya..." tumayo si Thunder at lumapit sa dalaga.
"Hi, Thunder!" bati nito sa lalaki.
"This is Blue, my friend," pakilala ni Thunder sa kaibigan.
"Hello, Blue," nakangiting sabi ni Tanya.
Napako ang tingin ni Zyline sa maamong mukha nito.
Napalingon naman si Tanya sakanilang dalawa ni Hunter. Halos hindi napansin ni Zyline na tinanggal pala ni Hunter ang kamay sa bewang niya.
"Hi, Hunter! Long time no see..." lumapit ito sakanila at huminto sa tapat ni Hunter. "Namiss kita," she said.
Napalingon si Zyline kay Hunter.
Wala siyang makitang kahit ano sa mukha nito.
Lumingon si Tanya sakanya. "Hi. You are?" tanong nito sakanya.
"She's Zyline..." sabi ni Hunter.
"Blue's sister..." dagdag nito.
Nadismaya siya sa naging pakilala sakanya. Bakit ganoon ang sinabi nito? Bakit hindi nalang nito inulit ang sinabi nito kanina?
"Really? Magandang lahi, ha?" she smiled.
"I'm Tanya... Salvador's wife," she said.
Asawa siya ni Salvador?
I saw Hunter's jaw tightened.
Bumalik na si Salvador at inaya silang mag-lunch. Parang naging estranghero si Zyline at Hunter sa isa't isa.
Naging seryoso ito.
Habang si Thunder, Blue at Salvador naman ay nag-uusap tungkol sa negosyo.
She was just looking at her food.
"Ayaw mo ba ng pagkain, Zyline?" tanong ni Tanya sakanya.
Lahat ng mata'y napunta sakanya.
"Uh, no, medyo busog pa lang kasi ako," sagot niya dito.
Ngumiti nalang si Tanya sakanya.
Matapos ang lunch, parang gusto na magsisi ni Zyline na sumama siya dito.
Lumapit si Blue sakanya at hindi napigilan ni Zyline kabahan sa kapatid.
"Uuwi na tayo, Zyline. Sa ayaw at sa gusto mo, iuuwi kita sa bahay," ani Blue sakanya.
"Kuya..."
"Huwag ko lang malaman na ginalaw ka ni Hunter, Zyline Cerise, makikita mo ang hinahanap mo," seryosong saad nito.
Hindi niya maiwasang mapailing.
Napakadaming hadlang sakanila ni Hunter. At nakakainis na silang lahat.
--
Lame. Lame. Lame. Bye.
Alright, alam naman ni Zyline na moody ang binata. Again, with Hunter, it's a always a roller coaster ride. Pero tama bang sigawan siya nito dahil lang sa babaeng 'yon?
"Ayos ka lang ba, ineng?" tanong ni Nanay Lorena sakanya. Kaninang nagkausap sila ng matanda, sinabi nito sakanya na mas gusto nitong Nanay nalang din ang itawag niya dito.
Nakaupo siya sa may damuhan at nakatingin lang sa mga bulaklak na naroon habang nasa gilid niya ang mga papel na nakita niya kanina at dalawang lapis. Maybe it's better to divert her attention to something else. Something productive.
Umalis ulit si Hunter kanina at gustuhin man niyang magtanong kung saan ito nagpunta, hindi na niya nagawa. Masama pa din kasi ang loob niya sa pagsigaw nito sakanya kanina.
"Okay lang po," magalang na sabi niya dito. May dala-dala itong tray ng pagkain at inilapag sa tabi niya.
"Ako mismo ang nagluto ng turon na iyan, tikman mo. Paborito ni Hunter iyan," sabi ni Nanay Lorena sakanya.
Ngumiti lang siya bago kumuha ng isa. Hindi siya kumuha dahil paborito ito ng binata. Kumuha siya dahil alam niyang pinagbuhusan ng panahon ng matanda ang pagluluto nito.
Ang pinaka-ayaw pa naman niya ay 'yung nagbuhos ka ng panahon, nag-effort ka, tapos binalewala.
Nakaka-gago kasi.
Lahat ng effort na binabalewala, nakakasakit sa feelings. Kasi parang hindi lang effort mo ang hindi pinansin. Ikaw mismo.
"Masarap po," nakangiting sabi niya matapos kumagat sa turon na dala ng matanda.
"May problema ka ba?" tanong nito sakanya nang mapansin siguro ng matanda ang pananahimik niya.
"Wala naman po," sagot niya. Hindi naman dapat malaman ng matanda ang problema niya, eh. And it's not that important.
Si Zyline lang naman siya.
It was so obvious that Tanya's more important to Hunter.
"Sa tatlong magkakapatid, si Hunter ang pinakamalihim..."
Napatingin siya kay Nanay Lorena nang magsalita ito. She smiled at her.
"Si Thunder ang pinaka-seryoso sa kanilang tatlo. Si Hunter ang pinakamaloko pero pinakamasikreto din. Si Mika naman ang pinakamakulit at malambing..."
Nakinig lang siya habang nagsasalita ito. Kung may higit na nakakakilala sa binata, baka si Tatay Isko iyon at Nanay Lorena.
"Naaalala ko pa noong maliliit ang mga 'yan, laging inaasar ni Hunter si Mika. Si Mika naman, magtatatakbo sa bahay, hahanapin ang Mommy nila at magsusumbong. Pero sadyang mabait si Laura kaya hindi 'non kinagagalitan si Hunter. Si Thunder ang magsasaway sa kapatid niya."
Hindi naiwasan ni Zyline mapangiti. Hanggang ngayon naman kasi, hindi pa din natatapos ang pang-aasar ni Hunter sa kapatid.
"Noong nasa elementarya si Hunter, dito siya nag-aral habang si Thunder sa Maynila pinag-aral ng mag-asawa. Uuwi lang dito si Thunder tuwing Biyernes ng hapon at aalis ng Linggo ng hapon para naman magkasama silang dalawang magkapatid. Si Mika naman ay naiiwan sa Yaya Lourdes niya sa Maynila dahil hindi pwedeng bumiyahe ng bumiyahe dahil sa kondisyon ng puso nito noon," patuloy na kwento nito. "Laging excited si Hunter noon kapag Biyernes na dahil may makakasama na siya dito..."
So, he wasn't really born a beast after all. Base sa sinasabi ni Nanay Lorena, nalalaman ni Zyline na masiyahin din naman si Hunter noon.
"Pero nagkaroon sila ng problema dahil sa pagcocompared ng Daddy nila sakanila?" tanong niya. Malungkot na tumango ang matandang kasama.
"Alam naman ng lahat ang pagkukumparang ginawa ng Daddy nila sakanila. Habang lumilipas ang araw, unti-unti na din ang pagbabago ni Hunter..." huminga ito ng malalim. "Akala nga namin ni Isko noon, hindi na siya ngingiti ng totoo ulit... pero nakita naman ulit namin ang ngiti niyang iyon..."
Gustong isipin ni Zyline na dahil sakanya kaya nakita ng mga ito ang ngiti ulit ni Hunter pero may bahagi sa isip niya na hindi siya ang tinutukoy ng matandang babae.
"Nang magkolehiyo si Hunter sa Maynila, halos madalang ang naging pagdalaw niya dito. Pero nakikita naming masaya naman siya sa nangyayari. Inisip namin ni Isko noon na baka okay na sila ng Daddy niya, pero hindi iyon ang dahilan ni Hunter..."
Napatingin sa malayo si Zyline bago niya nakuhang magsalita.
"Si Tanya."
It was not a question. She was so sure Tanya's the reason of his smiles.
Hindi nagsalita si Nany Lorena. Tumahimik ito sa tabi niya.
"Nanay Lorena, who's Tanya?" tanong ni Zyline sa matanda. Gusto din kasing malaman ni Zyline kung sino ba si Tanya sa buhay ni Hunter, eh.
"Naku, Zyline. Nakalimutan ko, may gagawin pa pala ako..." paalam ng matanda sakanya. Tumayo ito at pinagpag ang duster na suot. "Maiwan na muna kita..."
"Nanay Lorena..."
Wala na siyang nagawa nang umalis ito at iniwan siya. Umiwas ito nang mabanggit niya si Tanya. May alam ito at gusto niyang malaman kung sino ba si Tanya. Pero paano niya gagawin iyon kung iiwas ito sakanya? Kung maging si Hunter, hindi kayang sagutin ang tanong na mayroon siya?
Nilibang nalang ni Zyline ang sarili sa pagguhit ng tanawin na nakikita niya. Noong bata siya, wala naman siyang kaplano-planong maging designer. She loves to draw, pero sino bang bata ang hindi?
She discovered that talent when she was in grade school. Lagi siyang sumasali sa poster making contests at lagi siyang nananalo. Dati, iniisip ni Zyline na baka binabayaran ng Daddy niya ang judges para manalo siya pero noong highschool kasi siya, sinubukan na din niyang sumali sa mga contest na hindi alam ng daddy niya at nanalo naman siya.
She can sing, dance, cook and draw. Sabi nga ni Blue sakanya noon, ang swerte ng magiging asawa niya. Kasi kaya naman niyang gawin ang mga bagay na makakapagpasaya sa lalaki.
Ngayon, naiisip niya, magmamatter ba ang mga bagay na nagagawa niya para kay Hunter?
Naiisip kaya ni Hunter na ang swerte nito na girlfriend siya nito?
Malamang hindi.
Halos alas-sais na ng gabi nang pumasok si Zyline sa malaking bahay dahil na din sa mahinang pag-ambon. Wala pa din si Hunter at nakapagluto na ng hapunan si Nanay Lorena.
Dumiretso nalang si Zyline sa kwarto niya at ibinagsak ang katawan sa kamang naroon.
Naiisip niya kung hinahanap ba sila nila Blue at Thunder. What would happen next? Anong mangyayari sakanila pagbalik nilang dalawa ni Hunter?
Alam ni Zyline na kapag pumasok ka sa isang relasyon, maraming complications. Pero kay Hunter, puro ata complications. Oo, masaya siya... pero sobra-sobra naman ata ang complications sakanilang dalawa.
Kunsabagay, wala pa mang silang dalawa, komplikado na ang sitwasyon nila.
It was like Hunter's broken from the inside and he's hiding it with those smirks and grins and he doesn't want to be saved by anyone. Na para bang ayaw nitong ipaalam sa iba ang nararamdaman nito.
Kaya lahat ng taong inaalam ang nararamadaman nito, tinutulak nito palayo. Maging siya.
Hindi namalayan ni Zyline na nakatulog pala siya nang magising siya sa katok ni Sely sa kwarto niya. Sinabi nito sakanya na kakain na daw ng hapunan.
"Nandyan na ba si Hunter?" tanong ni Zyline. Tumango naman ang dalaga bago nakayukong umalis sa harap niya.
Inayos lang ni Zyline ng bahagya ang sarili bago bumaba para kumain at para na din makita si Hunter.
Pagbaba pa lang niya ay dinig na niya ang boses ni Hunter na nakikipag-usap kay Tatay Isko.
"Sa susunod na buwan, iyong isang baka naman ang manganganak, panigurado..." narinig niyang tinuran ni Tatay Isko.
"Mabuti na rin na habang nandito ako, nanganak ang isang kabayo..."
Natigilan ako nang marinig si Hunter.
Nagpaanak ng kabayo?
Matunog na humalakhak si Tatay Isko at Nanay Lorena habang nagkukwento si Hunter.
"Naaalala ko tuloy noon, ikaw din ang laging nanunuod sa amin kapag may mga ganyang bagay... noon pa man, naisip na namin na ikaw ang may interes sa pamamalakad sa bukid niyo," ani Nanay Lorena.
"Thunder's in corporate world. Mika's crazy in her own world, who else would manage this?" Hunter asked them. "As much as I wanted to pursue achitecture, it's too late now..."
Hindi pa siya pumapasok sa loob ng dining room at lihim na nakikinig sa usapan ng tatlo.
"Ano bang gusto mo sa isang babae, Hunter?" tanong ni Nanay Lorena dito.
Hindi niya maintindihan kung bakit may ganoong pagtatanong sa binata. She's the girlfriend, ayaw ba ng mga ito sakanya?
"What kind of question is that?" tanong ni Hunter.
Medyo nadismaya si Zyline. Ano bang inaasahan niyang sagot? Na sasabihin ni Hunter na siya ang gusto nito? Na iisa-isahin nito ang katangian niya?
Asa pa siya.
"Nagtatanong lang ako, ang kapatid mo, kasal na... ang sabi mo'y bumalik na din ang katipan ni Mika... aba'y baka maunahan ka pa ni Mika magpakasal, ah?" komentong muli ni Nanay Lorena.
"That can't be..." ani Hunter dito. "She's not going to walk down the aisle if I'm not yet married... alam ni Mika 'yon..." dagdag pa nito.
"Pero kung ikaw ba ang tatanungin, anak... kanino mo ba nakikita ang sarili mong nagpapakasal?" tanong ni Tatay Isko dito.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Zyline.
Umaasa ba siyang sasabihin ni Hunter na siya?
Siyempre naman.
Umaasa ba siyang sasabihin ni Hunter ng malakas na siya iyon?
Hindi.
"Sa isang Interior Designer..."
Natigilan si Zyline nang magsalita si Hunter.
Interior Designer.
Interior Designer siya!
Hindi na niya napigilan ang pagngiti.
Ilang beses na muna siyang nag-inhale exhale para pakalmahin ang sarili dahil sobrang kilig na kilig siya.
Makalipas ang mahigit dalawang minuto, pumasok na din siya sa dining room at nakita niya ang makahulugang ngiti ni Nanay Lorena sakanya.
"Sorry, nakatulog kasi ako," paghinging paumanhin niya sa mga ito. Napadako ang tingin ni Zyline kay Hunter at tila mas lalong namula ang pisngi niya dahil nakatitig ito sakanya.
"Sorry, I wasn't around earlier. Tinulungan ko sila Tatay Isko," ani Hunter nang makatabi na siya dito.
"Okay lang," she smiled at him. Nagsimula na silang kumain at tahimik lang si Zyline habang nakikinig sa usapan nila Tatay Isko at Nanay Lorena.
"Hunter, bukas ay pupunta tayo sa bahay nila Salvador, iniimbitahan ka nila. Alam mo namang kapag naririto ang sinuman sa inyong tatlong magkakapatid ay gusto noon na makita kayo," ani Tatay Isko habang kumakain.
Tumango naman si Hunter. "I'll bring Zyline with me, then," he said.
Napalingon naman si Zyline sa binata. Isasama siya nito? Himala naman ata. Lagi siyang iniiwan nito, eh. Pero hindi naman naikaila ni Zyline ang excitement na isasama siya nito.
Siguro, family friend nila 'yung Salvador na 'yon. Maybe he's like Tatay Isko.
Pagkatapos kumain ay naupo na muna si Zyline sa labas ng bahay nila Hunter para magpahangin.
Naabutan niya doon si Hunter na may hawak na gitara at tumutugtog.
Hindi niya alam na marunong pala si Hunter maggitara.
He was playing a song, pero hindi naman ito kumakanta.
Hindi niya napigilan mapangiti. Kanina lang, inis na inis siya sa binata, tapos nacurious siya about his past, ngayon naman, natutuwa na naman siya.
Ang lakas makabaliw ni Hunter.
"What are you playing?" tanong niya nang makalapit siya sa binata. Tumigil naman ito at tumikhim. "Wala..."
"Hindi ko alam na marunong ka niyan," komento ni Zyline bago umupo sa tabi ni Hunter.
"Marami ka pang hindi alam."
Napabuntong-hininga nalang siya. Tama naman ang binata, eh. Marami pa talaga siyang hindi alam dito. Inaalam niya naman, eh. Sinusubukan niya... pero si Hunter mismo ang nagsasara ng pinto nito sakanya.
And that's hard.
'Yung aalamin mo ang bagay na wala namang balak ipaalam sa'yo.
"I used to play guitar, too," sabi ni Zyline maya-maya.
Nilingon naman siya ni Hunter. "I know..."
Kumunot ang noo ni Zyline dito. Paano namang nalaman ni Hunter iyon? Wala naman siyang matandaang nasabi niya ang bagay na iyon dito.
"We were neighbors before, right? Noong nasa bahay ako nila Mommy, I saw you playing your guitar. It was your vacation, I guess," he shrugged.
Napatingin sa kawalan si Zyline. She used to play guitar, before. Pero kapag bakasyon nga lang. Doon siya sa garden nila nag-iinsayo. At natatandaan niya ang sinabi nito na magkapitbahay sila. They're not technically magkapitbahay, pero nasa iisang subdivision kasi ang bahay nila, ang bahay nito, at ang bahay nila PJ at Cupid.
"Bakit noon pa lang, hindi mo sinubukan makipagkaibigan kina Kuya? Kay PJ, kay Cupid?" tanong niya. Halos magkaka-edad lang naman kasi ang mga ito, sa tingin kasi ni Zyline, baka hindi ganito kahirap basahin si Hunter kung sakali.
He shrugged. "They're Thunder's friend. Bakit pa ako makikisali?" tanong niya. "I'm fine with my life," dagdag pa nito.
He's fine because of Tanya? May Tanya naman kasi siya noon pa man kaya okay lang na wala siyang kaibigan?
Tanya. Storm... sino pa bang babae sa buhay nito?
Base sa pagkakaalam ni Zyline, he used Storm. Ganoon lang. Pero paano siya nakakasiguro na wala naman palang naging feelings si Hunter kay Storm?
Paano siya nakakasiguro na wala na din si Tanya sa buhay nito?
Siya ang girlfriend pero hindi niya naman malaman kung matatawag niyang kanya si Hunter.
"Kailan naging kayo ni Storm?" tanong niya dito. Halatang nabigla si Hunter sa tanong niya.
He smirked after a while.
"We're not going to talk about that," he said. "I'm not asking about your past, so don't ask about mine..."
Natahimik siya.
Hindi naman sa makikiaalam siya, eh. Gusto niya lang kilalanin ang binata. Gusto niyang malaman ang dahilan ng pagkakaganyan niya.
Sabi nila Nanay Lorena, mabait naman si Hunter noon, masiyahin. So what happened?
Hindi na kasi siya naniniwalang dahil lang sa Daddy nito, eh. Parang may mas malalim na pangyayari pa na naganap noon.
At gusto niyang alamin iyon. Gusto niyang matulungan si Hunter.
"Okay, I'm sorry," she said.
Maybe now isn't the right time. Siguro naman kung magtatagal ang relasyon nila, malalaman niya kung anong nangyari. Hindi habang-buhay, pwedeng ilihim ni Hunter ang bagay na iyon sakanya.
"I'll forgive you..." he said. "But you need to please me first," he grinned. Tumayo ito at inilahad ang kamay sakanya.
Kumunot naman ang noo niya pero inabot din ang kamay ng binata. "What do you--"
Kinabig siya nito palapit at hinalikan ang mga labi niya. Ngumisi ang binata habang hinahalikan siya.
Inilagay nito ang kamay niya sa batok nito at pinalalim pa ang halik. Maiksing shorts lang ang suot ni Zyline kaya naman madaling nahawakan ni Hunter ang legs niya papunta sa pang-upo na pinisil-pisil nito.
Hindi niya napigilang mapaungol ng malakas.
"Shhh..." saway ni Hunter sakanya habang hinahalikan ang leeg niya. Inarko naman ni Zyline ang likod at mas inalay pa ang sarili kay Hunter.
Isinandal ni Hunter si Zyline sa posteng naroon at ipinasok ang kamay sa suot niyang maluwag na t-shirt.
"Shit..." usal ni Zyline nang maramdaman ang kamay ni Hunter sa magkabilang dibdib niya.
Mahinang kinagat ni Hunter ang balikat niya habang patuloy ang pagpisil nito sa dibdin niya.
Hinubad ni Hunter ang suot niyang damit at tinanggal din ang hook ng bra niya bago bumaba ang labi nito sa dibdib niya. Walang ibang nagawa si Zyline kundi ang umungol ng malakas.
Pero sa tuwing uungol siya, hahalikan ni Hunter ang labi niya.
"Shh. Keep quiet, Zy..."
Kinagat ni Hunter ang labi ni Zyline bago muling bumaba sa dibdib nito ang labi niya. Marahan niyang iniihipan ang korona sa dibdib ng dalaga at hahalikan pagkatapos.
Hinawakan niya ang bewang nito at bumaba din maging ang labi niya sa tiyan nito pababa sa pusod.
Panay mahihinang ungol ni Zyline ang naririnig niya.
It's freaking sexy. She was moaning his name and it was turning him on even more.
"Hunter..." she called him and reached for his face. Tumayo naman ang binata at hinalikan na muli si Zyline sa mga labi.
Kailangan niya ng distraction ngayong gabi. Hindi niya dapat isipin ang hindi naman dapat.
May Zyline siya.
He's okay with that.
Hinila na ni Hunter si Zyline papasok sa loob ng bahay at mabilis na umakyat sa kwarto niya.
He was kissing her aggresively. Pilit itinutuon ni Hunter ang atensyon kay Zyline.
He must forget about that girl.
Siya nga, kinalimutan nito, eh. Bakit kailangan pa niyang alalahanin ang taong iniwan siya?
That's pure bullshit.
Lahat ng nang-iiwan, dapat kinakalimutan.
It was almost 4 in the morning already, yet, he was still awake.
He was looking at the girl beside her.
Nakabalot lang ito ng kumot at nakaunan sa braso niya.
Aminado si Hunter, Zyline's special to him. Ito lang naman kasi ang babaeng tumagal sakanya. At alam niya ang ginagawa ng dalaga. Inaalam nito ang nakaraan niya.
Na ayaw niyang ipaalam dito.
Ayaw niyang malaman nito kung ano nang nangyari noon.
It was not worth it.
This was the reason why he doesn't want to commit. Alam niyang mahal siya ni Zyline. Alam din niya sa sarili niya na mauuwi lang silang dalawa sa wala.
Pero tangina.
A part of him doesn't want to end this. To end them.
Pero alam ni Hunter na iyon ang tamang gawin. Maybe after this trip?
Paano mo maibibigay ang sarili mo sa isang tao kung ikaw mismo, alam mong sira ka? Alam mong para kang bombang naghihintay lang na sumabog?
Zyline deserves someone better.
Hindi na natulog si Hunter at siya na ang nagluto ng almusal nila ni Zyline. Nakatingin lang si Nanay Lorena sa binata habang nagluluto. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito.
"Hunter, bakit kasi pumayag kang magpunta kayo doon?" tanong ni Nanay Lorena sakanya.
"Why not? He's Dad's friend," kibit balikat niyang sagot.
"Makikita mo siya doon," sagot nito sakanya.
"Alam ko."
"Hunter, nag-aalala lang naman ako. Kasama mo pa si Zyline at--"
"I will be fine."
Duda man ay hindi na nagsalita si Nanay Lorena.
Masigla naman si Zyline nang magising ito. She said she was excited to meet Salvador.
Kung malalaman kaya ni Zyline kung sino pa ang naroon, makangiti pa kaya ito katulad ngayon?
"What should I wear?" tanong ni Zyline sa binata habang namimili ng isusuot.
"This one," Hunter lazily picked a dress.
"Ayoko niyan," nakasimangot na sabi ni Zyline.
"Walk naked, then," he said.
Mas napasimangot naman si Zyline.
"Ang pervert mo talaga," she rolled her eyes.
"Kahit anong suotin mo, maganda ka naman," sagot ni Hunter. "Hintayin nalang kita sa baba," bumangon na ito at lumabas ng kwarto nila.
Napangiti naman si Zyline.
Pumili nalang siya ng isang damit at mabilis na nag-ayos ng sarili at bumaba na din. Nakaupo si Hunter habang kausap si Tatay Isko nang lumapit siya sa mga ito.
"Let's go?" aya niya sa binata.
Tumango naman si Hunter sakanya bago tumayo. Nagtinginan pa ito at si Nanay Lorena na nakaupo din bago sila lumabas.
"Sino ba 'yung Salvador na 'yon, Hun?" tanong ni Zyline habang nagmamaneho si Hunter.
"Family friend," tipid naman niyang sagot.
"Ah, okay. Malayo ba ang bahay nila?" she asked again.
"Hindi naman," sagot ulit nito.
She rolled her eyes. May topak na naman si Hunter.
Halos 30 minutes silang bumiyahe ni Hunter bago nakarating sa isang malaking bahay. Magkasinglaki ata ito at ang bahay nila Hunter.
Akala pa man din ni Zyline, parang tauhan lang nila Hunter si Salvador. Hindi pala.
Bumaba na si Hunter kaya sumunod na siya.
"Hunter! I'm glad you're here!" Bati kay Hunter ng isang lalaking parang nasa late 40's na. Well, he's young. Parang ang bata naman nito para maging kaibigan ng parents nila Hunter?
"Yeah," sagot ni Hunter bago lumapit sakanya. "This is Zyline De Guzman, my girlfriend," he possessively wrapped his hand on her waist.
"De Guzman? Are you related to Blue De Guzman?" Salvador asked her. Agad naman siyang tumango. "He's my brother."
"Oh!" he laughed. "I'm sure, he'll be glad..." Napatingin siya kay Hunter. Anong sinasabi nito?
"Let's go inside?" tanong ni Salvador sakanila.
Magkaagapay naman silang pumasok ni Hunter sa loob ng bahay. Nagpaalam si Salvador na may tatawagin lang at kami na ang bahalang pumasok sa loob.
Natigilan si Zyline nang makita kung sino ang nasa loob ng bahay.
"Hello, Zy..." seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Blue habang nakatingin sakanya.
What the fuck?
Katabi nito si Thunder na nakaupo din at nakatingin sakanilang dalawa.
"What are you doing here?" Hunter asked them.
Thunder shrugged.
"Visiting an old friend? Naisipan kong yayain si Blue," sagot nito.
"Kuya..." tumingin siya kay Blue na nakatingin ng masama sa kamay ni Hunter sa bewang niya.
"Hi, guys! Welcome!" napalingon silang lahat nang may babaeng pumasok sa living room.
Para namang pinanlamigan si Zyline nang mapagmasdan ang mukha ng babae.
Nananaginip ba siya o pinagtitripan ng mga kasama nila?
"Hello, Tanya..." tumayo si Thunder at lumapit sa dalaga.
"Hi, Thunder!" bati nito sa lalaki.
"This is Blue, my friend," pakilala ni Thunder sa kaibigan.
"Hello, Blue," nakangiting sabi ni Tanya.
Napako ang tingin ni Zyline sa maamong mukha nito.
Napalingon naman si Tanya sakanilang dalawa ni Hunter. Halos hindi napansin ni Zyline na tinanggal pala ni Hunter ang kamay sa bewang niya.
"Hi, Hunter! Long time no see..." lumapit ito sakanila at huminto sa tapat ni Hunter. "Namiss kita," she said.
Napalingon si Zyline kay Hunter.
Wala siyang makitang kahit ano sa mukha nito.
Lumingon si Tanya sakanya. "Hi. You are?" tanong nito sakanya.
"She's Zyline..." sabi ni Hunter.
"Blue's sister..." dagdag nito.
Nadismaya siya sa naging pakilala sakanya. Bakit ganoon ang sinabi nito? Bakit hindi nalang nito inulit ang sinabi nito kanina?
"Really? Magandang lahi, ha?" she smiled.
"I'm Tanya... Salvador's wife," she said.
Asawa siya ni Salvador?
I saw Hunter's jaw tightened.
Bumalik na si Salvador at inaya silang mag-lunch. Parang naging estranghero si Zyline at Hunter sa isa't isa.
Naging seryoso ito.
Habang si Thunder, Blue at Salvador naman ay nag-uusap tungkol sa negosyo.
She was just looking at her food.
"Ayaw mo ba ng pagkain, Zyline?" tanong ni Tanya sakanya.
Lahat ng mata'y napunta sakanya.
"Uh, no, medyo busog pa lang kasi ako," sagot niya dito.
Ngumiti nalang si Tanya sakanya.
Matapos ang lunch, parang gusto na magsisi ni Zyline na sumama siya dito.
Lumapit si Blue sakanya at hindi napigilan ni Zyline kabahan sa kapatid.
"Uuwi na tayo, Zyline. Sa ayaw at sa gusto mo, iuuwi kita sa bahay," ani Blue sakanya.
"Kuya..."
"Huwag ko lang malaman na ginalaw ka ni Hunter, Zyline Cerise, makikita mo ang hinahanap mo," seryosong saad nito.
Hindi niya maiwasang mapailing.
Napakadaming hadlang sakanila ni Hunter. At nakakainis na silang lahat.
--
Lame. Lame. Lame. Bye.
Bạn đang đọc truyện trên: TruyenHHH.com